dinsdag 16 februari 2016

Spulletjes met een verhaal.....

In het begin van de vorige eeuw trouwde ene Kornelis van Friese afkomst met Trientje die uit Drenthe kwam.
Een grote bruiloft werd er niet gehouden ( dat was veel te duur voor die tijd) maar cadeau's kregen ze wel.
Één van die cadeau's was een bloempot....een blauwe bloempot met blote engeltjes er op.
De bloempot stond daar jarenlang op een hoog, smal tafeltje te pronken.
Toen ze later hun eerste kleindochter kregen werd ze natuurlijk naar haar oma vernoemt: zo hoorde dat in die tijd. Maar omdat haar ouders wat moderner wilden doen werd het geen Trientje maar Trijntje (haha, of dat zo'n moderne naam is, maar goed...) en haar roepnaam werd Trijnie.
Het kleine meisje kwam twee keer per jaar bij opa en oma want de afstand Gelderland-Drenthe was in die tijd,zonder auto, wel wat ver.
En telkens, wanneer ze aankwam, stond daar oma Trientje met haar armen wijd open bij de voordeur om haar kleine meisje liefdevol te verwelkomen en dat gaf het kleine meisje zo'n heerlijk gevoel! (het kleine meisje van toen staat intussen vaak op dezelfde manier haar kleinkinderen te verwelkomen!)
Wanneer het meisje binnen was, liep ze altijd als eerste naar de bloempot toe om naar de blote engeltjes te kijken!
Wat vond ze het bijzonder dat deze "oude" opa en oma (van minstens 60 jaar!) zo'n, in haar ogen, vieze bloempot hadden staan! Dat kon toch niet....al die blote billetjes!
Zo'n degelijke, gereformeerde, oma die altijd een zwarte jurk met witte bloemetjes en wit kraagje droeg...... en een grijs knotje achter op haar hoofd had, die zette toch geen blote engeltjes in haar huis! Ja...toch wel.......en dat bleef het kleine meisje fascineren!



Ook hadden opa Kornelis en oma Trientje een botervloot waar water in de deksel kon. De boter kon op die manier stevig blijven wanneer het heel warm weer was. Op het deksel stond opa Kornelis....... Het kleine meisje was er van overtuigd dat het opa was omdat het mannetje er sprekend op leek: opa had vaak een pet op en was krom van de reumatiek.
Pas jaren later kwam ze tot de ontdekking dat het zo maar een mannetje was en niet opa......wat een teleurstelling was dat!



Ook had oma Trientje een prachtige theepot met een theelichtje: dat kwam alleen op zondag tevoorschijn. Het kleine meisje vond het prachtig want je kon jezelf er in zien.......ze mocht er alleen nooit aankomen!



























En het meisje poetst het (niet) ijverig.......maar je kunt haar er nog steeds goed in zien!




Toen Kornelis en Trientje waren overleden kreeg hun dochter Annechien deze spulletjes als erfenis. Jaren stond het bij haar in huis. De bloempot op een stoof in de kamer en laat nu de jongste broer van het kleine meisje (die inmiddels niet meer zo klein was) er op een keer met zijn hoofd bovenop vallen!
Wat vond dochter Annechien dat jammer want het was in wel honderden stukjes gevallen!
Maar Annechien had jaren daarvoor een hele lieve man aan de haak geslagen die direct de "mooie" pot voor haar ging repareren!
Helaas is het nog steeds een raadsel waar dat ene kleine stukje toch gebleven is......misschien nog steeds in het hoofd van het broertje?? Hij doet nog wel eens raar......haha.




Na het overlijden van Annechien kreeg het, inmiddels grote, meisje het theepotje. Dat had Annechien tegen de twee broers gezegd: dat is voor Trijnie omdat ze vernoemt is naar oma Trientje.....en wat was ze daar blij mee!



Je kunt wel zien dat opa en oma dol waren op dat kleine meisje en het kleine meisje op hen!

En zo leven opa Kornelis en oma Trientje niet alleen door in het hart van het kleine meisje van toen maar ook met hun spulletjes die ze elke dag weer in haar huis kan zien!
Zo hebben de spulletjes hun waarde wel bewezen......dingen met een verhaal en dat wordt nooit weggedaan!

26 opmerkingen:

  1. Wat een mooi verhaal Trijnie, ik heb het met veel plezier gelezen. Hier ligt een oud woordenboekje van mijn opa, dat hij net voor de 1e Wereldoorlog kreeg...bijna niet voor te stellen hè, want dat is inmiddels honderd jaar geleden. Als het aan mij ligt, geef ik ook dat woordenboekje aan mijn kinderen en kleinkinderen (als ze er komen, dat is natuurlijk nog wel even afwachten) door. Ik hoop hen dan hetzelfde welkome gevoel te geven zoals jij dat bij je grootouders hebt ervaren.

    Liefs, Ingrid

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Inderdaad zulke dingen mogen niet weggedaan worden. Wat een heerlijk verhaal ik heb zitten genieten. Laat je broer(tje) maar niet horen dat hij door die scherf in zijn hoofd wellicht nog wel eens raar doet, haha.
    Dat theepotje met het theelicht zijn echt juweeltjes, wees er maar zuinig op.
    Groetjes, Janneke

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Prachtig verhaal ik heb het dan ook met veel plezier gelezen.

    Liefs, Marjonel

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat prachtig om spulletjes met een verhaal in je huis te hebben, zeker als dat mooie verhaal ook nog eens uit je eigen familie komt. Daarboven kijken twee trotse mensen naar hun kleindochter die deze prachtige spullen (prachtig theelichtje!) koestert. Ik heb hier ook enkele mooie stukken, die voor iemand anders misschien niets betekenen, maar voor mij onbetaalbaar zijn omdat ze aan mijn (voor)ouders toebehoorden. Met diepe respect houd ik ze in mijn handen en voel bijna de warmte van die mensen die er destijds mee in hun handen hebben gestaan...
    Ik heb genoten van je verhaal!
    liefs, Peetje

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Altijd heel mooi om blogposten te lezen over oude erfstukken met een familie verhaal.
    En uit dit prachtige verhaal op te maken hadden deze erfstukken niet beter terecht kunnen komen dan bij Trijnie
    Wellicht heeft er onder deze oude cache-pot met decor ''Amor'' van Petrus Regout vroeger ook een onderschotel gezeten en is die al eerder gesneuveld?
    Wanneer dat zo is helaas dan, de mooie herinneringen die jij er aan over gehouden hebt kunnen in elk geval niet stuk.

    http://haffmansantiek.nl/aardewerk-cache-pot-bloempot-petrus-regout-1889-maatsricht.html

    Groet,Ger

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Hallo, wat een mooie verhaal. groetjes.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Achter elk erf(stukje) zit een leuk verhaal.
    Gr Jan Wilde een Tuin.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Wat zijn de verhalen dan toch telkens weer ontzettend mooi hè. Ik kan daar echt heel erg van genieten. HIer in huis ook een aantal van die spullen die van oma's en tantes geweest zijn. Juist vanwege die verhalen zijn ze zo enorm mooi.
    Jouw bloempot vind ik echt super mooi.
    Fijne dag,
    liefs,
    Mirjam

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Wat een heerlijk verhaal! Dat zijn kostbare herinneringen zeg.
    Een fijne familie maakt het leven stukken mooier,
    Groetjes,
    Barry

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Ahhh wat lief, met die billetjes haha!
    Dat is heel bijzonder als je daar zulke mooie herinneringen bij hebt.Heel waardevol!


    Groetjes,Sandra

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Wat prachtig Trijnie, inderdaad spullen met een verhaal en die moet je koesteren. Je hebt het supermooi geschreven!!

    Liefs Monica

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Prachtig verhaal Trijnie. De spulletjes kennen wij niet, maar wat zonde van de engeltjes pot. Ik heb zelf 2 delft blauwe kast vazen, die ook dat lot ondergingen, maar weg gaan ze niet. Weet je dat mijn oma ook Trijntje heette. Ik ben ook naar haar vernoemd, maar Trijntje vonden mijn ouders zielig. En omdat het van Catharine komt, werd het Nienke. Nichtjes werden Tineke en wel Trijntje, die zich nu ook Tineke noemt.

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Prachtig verhaal en leuk om te weten waar je naam vandaan komt. Het mannetje op de botervloot had ook mijn opa kunnen zijn. Lieve groet,

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Wat een prachtig verhaal, Trijnie met prachtige herinneringen.
    Zo heb ik ook nog prachtige herinneringen van mij grootouders in huis staan, waar ik in 2012 een aantal loggen over heb gemaakt. Je kunt ze terugvinden op mijn blog.
    Zulke mooie herinneringen zijn echt om te koesteren.

    Liefs, Gerry

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Je verhaal is ontroerend en zo vol herinneringen!
    Mooi om te zien dat de geschiedenis in jullie huis een plekje heeft!
    Mooie spullen met een verhaal die blijven!!!

    Lieve groet Eefie

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Heel mooi geschreven.
    En inderdaad zulke spullen, met een verhaal, zijn enorm waardevol!

    Liefs,
    Anita

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Ik heb genoten van je verhaal. En wat zijn deze spullen waardevol!
    Mooi dat ze bewaard zijn gebleven en nu gekoesterd worden.

    Fijn weekend gewenst.

    Lieve groet, Hilgonda

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Dat zijn nu eens , voorwerpen met een verhaal , leuk dat het ook in de familie is gebleven .
    Vooral het potje met de blote engeltjes heeft al een hele geschiedenis .
    Fijne zondag ,
    Christel , garcya's place

    BeantwoordenVerwijderen
  19. Wat een prachtig verhaal, vooral die laatste foto's...onbetaalbaar!
    Liefs,Yvonne

    BeantwoordenVerwijderen
  20. Wat een heerlijk verhaal, en mooie spullen.
    Het potje met de blote billen is zelfs met de gelijmde delen nog erg mooi.
    Het meisje moet de herinnering aan opa en oma koesteren!
    Groetjes Gea

    BeantwoordenVerwijderen
  21. Wat weer een heerlijk verhaal Trijnie en ook zo mooi omlijst met de foto's van de oude spulletjes.
    Ik heb het met veel interesse gelezen en had steeds een grote glimlach om mijn mond. Ik denk nl in plaatjes dus ik zag het zo voor mijn geestesoog voorbij komen :-)

    Groetjes, Helma

    BeantwoordenVerwijderen
  22. Wat heb je het mooi en duidelijk omschreven! Fijn dat zulke mooie familiestukken bewaard blijven!
    Heeft echt emotionele waarde, dus begrijpelijk ook dat je man het heeft gerepareerd!

    Groetjes Marieke

    BeantwoordenVerwijderen
  23. Wat een prachtig verhaal over die mooie oude spulletjes. Voorwerpen waarvan je het levensverhaal kent; dat maakt ze extra mooi! Ik kwam nu voor het eerst, via/via, op jouw blog terecht. Leuk!! Ik ga je volgen............

    groetjes Marry (Marry Thuis)

    BeantwoordenVerwijderen
  24. Over zulke dierbare spulletjes kan ik wel een boek schrijven! Heel herkenbaar. En een stukje eraf, of een buts erin, daar geef ik niets om. Het gaat om de herinneringen. Mooie post. Groetjes, Hetty

    BeantwoordenVerwijderen
  25. wat heb je er een mooi verhaal van gemaakt kleine meid :))
    Hele bijzondere spulletjes en ja dat ene stukje hahaha
    Fijn weekend Trijnie
    lieve groet Brigitte

    BeantwoordenVerwijderen