dinsdag 29 december 2015

Ik wens jullie een sleutel naar......

                                                       

                                                                                                                                                                Sleutel.....


                                                  Op de grens
                                                  van de oude
                                                  en de nieuwe tijd,
                                                  wens ik jou een sleutel 
                                                  naar gezondheid
                                                  en geborgenheid.
                                                  Naar goud en goed
                                                  en goede moed.
                                                  Naar zacht en kracht
                                                  en creativiteit.
                                                  Naar rust en ruimte
                                                  en barmhartigheid.
                                                  Naar bezieling
                                                  en verwondering.
                                                  Naar geluk
                                                  en relativiteit.
                                                  Naar liefde 
                                                  en genegenheid.
                                                  Naar humor 
                                                  en gezelligheid.

                                                  Naar vriendschap

                                                  en verbondenheid.

                                                 Maar bovenal

                                                 een mooie tijd
                                                 in vrede
                                                 en tevredenheid.





In dit gedicht wordt verwoord  wat ik alle lezers en volgers van mijn blog toe wil wensen voor het                                                            jaar 2016!

Ik hoop jullie bloggers allemaal in het volgende jaar weer met mooie foto's en verhalen tegen te komen, bedankt voor het reageren ( bij mij komt er nu even niet zoveel van, sorry!) het bij elkaar reageren maakt het bloggen ook zo leuk!
En alle andere mensen die mijn verhalen lezen: ik voel me vereerd dat jullie de moeite nemen om dat te doen.....bedankt daarvoor.

Tot volgend jaar!

Trijnie



maandag 14 december 2015

ik versierde een man.......

Ik heb een man versierd! Daar was ik vroeger echt niet goed in.....durfde dat gewoon niet!
Stiekem wel verliefd maar dan.....? Ik had werkelijk geen idee!
Ik had niet van die mooie ogen waar ik mee kon knipperen....geen prachtige heupen waar ik mee kon wiegen....geen zwoele stem....nou ja, niks om indruk mee te maken!
Maar nu heb ik er eindelijk eens één versierd......wat zeg ik: zelfs twee!
Kijk maar:

























Die sacherijnige tuinman: ik dacht dat ik hem op deze manier wat op kon vrolijken maar het heeft niets geholpen.......
En die van binnenshuis ziet er ook niet bepaald vrolijk uit!
Maar goed: ik heb een keer een man versierd en dat stemt mij zeer tevreden!  Het was minder moeilijk dan ik dacht......( die van binnen wordt weer van zijn versiersels ontdaan hoor.....was een grapje! )

Ja, ook hier begint het kerstgevoel binnen te komen. Vorige week was ik bij een kerstmarkt en zag daar voor weinig geld vier bellen. Ik vond ze helemaal super!
Ze zijn niet speciaal voor de kerst maar nu kan ik ze daar wel goed voor gebruiken:




























De kerstboom staat hier nog niet maar we hebben 'm vandaag al wel gekocht: nog nooit zo snel klaar geweest! Ik snap er niks van: meestal duurt het lang voor we de "perfecte" boom gevonden hebben en nu waren we binnen een kwartier klaar!
We zijn tegenwoordig zeker sneller tevreden......

In 2013 had ik de kerstboom in een post laten zien en tot mijn verbazing stond ie er daarna al flikkerend op! Geen idee hoe dat kwam, waarschijnlijk een cadeautje van Google. En nog steeds staat ie te schitteren: ik wilde het jullie nog een keer laten zien. Zo grappig!


We hebben dus een kerstboom die niet sober en eenvoudig is maar vol met zeer oude ballen, toetertjes en klokjes.....
Met kerst ben ik niet van het sobere maar van het versieren: heerlijk! Natuurlijk geen zingende of dansende kerstmannen......dat is weer het andere uiterste maar ik vind het heerlijk om het huis gezellig te maken met groen, lichtjes en kaarsen. Het is ten slotte maar één keer in het jaar kerst!
En ook voor de kleinkinderen heb ik wat apart staan: een kerststal van vilt, een draaimolentje met kaarsjes en wat sneeuwpoppen: het is tenslotte ook hun kerstfeest als ze hier zijn!

Verder heb ik vorig jaar twee kerstboompjes gemaakt die ik bij de Violier in Bennekom gezien had. Ik vond ze zo leuk en dacht: die ga ik zelf proberen te maken! Ze staan alle twee op de schoorsteenmantel.


                                                                  Verder veel mos in huis........dat hoort ook zo bij kerst.



























                                                             Wat mooie grijze klokken op de spiegel met wat groen......





                                                                   Een schaal met mosballen mag natuurlijk nooit ontbreken......





                       De mooie houten engel die ik van mijn man kreeg krijgt weer een plaatsje......



De "kroonluchter"wordt ieder jaar weer versierd......


























                                   En op de grote tafel staan mijn oude kandelaartjes die ik al jaren heb: ik blijf ze leuk vinden!



                                                          Ik wens jullie goede feestdagen toe.....met deze tekst in gedachten:





zondag 6 december 2015

De dag erna.......


                                                                                           
Tja, de dag na 5 december......moe maar voldaan zou je kunnen zeggen.......niet echt uitgeslapen, maar je moet er wat voor overhebben!
Want wat is het, zoals altijd, weer een hectische periode geweest! Maar wat was het ook weer een gezellige tijd met de kleinkinderen die nog in de goedheiligman geloven!
Het jongste pietje stond te schaterlachen wanneer opa de pieten achter het wandbord liet verdwijnen. En ook al is je hoofd een beetje te klein voor de pietenmuts toch wil je meedoen met je zussen ook al weet je nog totaal niet waar het over gaat!
En natuurlijk werd er uitgebreid gespeeld als Sint en Piet......moesten de pietjes oefenen om over het dak te kunnen lopen.....werden er pakjes ingepakt en uitgedeeld.....werd er gezongen met de cd en werd er van de pepernoten gesnoept. Wat genieten deze opa en oma daar toch van!

























De afgelopen week zijn we druk geweest met surprises maken en het dichten. Soms heb je snel een idee en soms lukt het totaal niet (mopper,mopper.....), maar......we weten dat het altijd op het laatste moment wel goed komt!
Deze keer lukte het dichten goed: onze schoonzoon (die ik had getrokken) had dit jaar zijn spiksplinternieuwe "aaifoon" in het toilet laten vallen dus.......een dankbaar onderwerp om iemand eens even te kijk te zetten!
Dit werd de surprise die erbij hoorde, door manlief gemaakt:


Maar dat ding moest mee in de auto naar mijn broer waar we het Sinterklaasfeest zouden vieren. En ook:
* de andere surprise (die een beetje groot uitgevallen was)
* de surprises die dochter en schoonzoon gemaakt hadden....
* de cadeautjes voor de kleinkinderen die onze dochter niet mee kon nemen in de eigen auto.....
* 2 pannen soep.....
* fototoestel in zo'n grote tas.....
* jassen.....

Kortom: de auto was afgeladen vol!! Ik kon er nog net bij met 2 pannen soep tussen de benen, je weet niet hoeveel verkeersdrempels en rotondes je dan tegenkomt!!

Ik had nog  leuke haarbanden meegenomen voor de kindertjes ( en sommige volwassenen denken dat ze dan ook weer kind zijn)
Ik wil niet zeggen dat deze op mijn broer lijkt maar het komt akelig dicht in de buurt .....

 
Hij leest gelukkig mijn blog niet, anders......

Om 5 uur begonnen we te zingen met het hele koor: 16 in totaal. En ik kan niet anders zeggen: het klonk prachtig, ook zo mooi op toon!
Daar word je als Sint en Piet toch wel heel blij van denk ik (maar niet heus)
Hé, waar is ome Kees nou.....? Ik denk even de hond uitlaten en zonder hem erbij wordt er ineens op het raam geklopt......en ja hoor: er staan 2 grote zakken!!
Wat een spannend moment.....en dan is het cadeautjes uitpakken, wat een feest!
Wanneer we daarna eten is er genoeg tijd om met het nieuwe speelgoed te spelen en daarna, een beetje later dan anders, naar bed te gaan.

En dan is het tijd voor de "groten" (daar hoor je als 11- en 12 jarigen tegenwoordig ook bij! )
Alle surprises met gedichten kwamen op de grote tafel te staan en werden door iedereen goed bekeken.
Iedereen wist op dat moment natuurlijk wel wie hem/haar met de lootjes had getrokken en gaat in gedachten na waar het gedicht over zal gaan. Onze schoonzoon hoefde dus niet al te lang na te denken.....
Allemaal hadden ze er weer veel werk van gemaakt: het zag er zo fantastisch uit!
Zelf was ik blijkbaar een makkelijk doelwit voor mijn schoondochter: ze leest dit blog en dan hoef je niet rond te vragen wat voor stomme dingen ik heb gedaan. dat is dan wel weer makkelijk!
Ze maakte een laptop, ze vind blijkbaar dat ik nog veel moet leren......( vind ik niet hoor)
En mijn blunders met het vergeten van de tas en de kapotte eitjes kwam dus langs in het gedicht.....


























Het gedicht kon ik scrollen met rode knoppen die aan de zijkant zaten , de witte knoppen waren ook nog verlicht ( onderkant van nepwaxinelichtjes van hun bruiloft) Zo knap gedaan!
 
Wat was het weer gezellig en wat werd er weer veel gelachen: dit is toch wel een mooie traditie door onze ouders aan ons nagelaten!
 
 
Maar nu.......de pepernoten zijn nog niet op: weer te veel ingeslagen!
 























                                                                                            Ik kan ze niet meer zien!
                                                                                                  Op naar de kerstkransjes......