Tja, de dag na 5 december......moe maar voldaan zou je kunnen zeggen.......niet echt uitgeslapen, maar je moet er wat voor overhebben!
Want wat is het, zoals altijd, weer een hectische periode geweest! Maar wat was het ook weer een gezellige tijd met de kleinkinderen die nog in de goedheiligman geloven!
Het jongste pietje stond te schaterlachen wanneer opa de pieten achter het wandbord liet verdwijnen. En ook al is je hoofd een beetje te klein voor de pietenmuts toch wil je meedoen met je zussen ook al weet je nog totaal niet waar het over gaat!
En natuurlijk werd er uitgebreid gespeeld als Sint en Piet......moesten de pietjes oefenen om over het dak te kunnen lopen.....werden er pakjes ingepakt en uitgedeeld.....werd er gezongen met de cd en werd er van de pepernoten gesnoept. Wat genieten deze opa en oma daar toch van!
De afgelopen week zijn we druk geweest met surprises maken en het dichten. Soms heb je snel een idee en soms lukt het totaal niet (mopper,mopper.....), maar......we weten dat het altijd op het laatste moment wel goed komt!
Deze keer lukte het dichten goed: onze schoonzoon (die ik had getrokken) had dit jaar zijn spiksplinternieuwe "aaifoon" in het toilet laten vallen dus.......een dankbaar onderwerp om iemand eens even te kijk te zetten!
Dit werd de surprise die erbij hoorde, door manlief gemaakt:
Maar dat ding moest mee in de auto naar mijn broer waar we het Sinterklaasfeest zouden vieren. En ook:
* de andere surprise (die een beetje groot uitgevallen was)
* de surprises die dochter en schoonzoon gemaakt hadden....
* de cadeautjes voor de kleinkinderen die onze dochter niet mee kon nemen in de eigen auto.....
* 2 pannen soep.....
* fototoestel in zo'n grote tas.....
* jassen.....
Kortom: de auto was afgeladen vol!! Ik kon er nog net bij met 2 pannen soep tussen de benen, je weet niet hoeveel verkeersdrempels en rotondes je dan tegenkomt!!
Ik had nog leuke haarbanden meegenomen voor de kindertjes ( en sommige volwassenen denken dat ze dan ook weer kind zijn)
Ik wil niet zeggen dat deze op mijn broer lijkt maar het komt akelig dicht in de buurt .....
Hij leest gelukkig mijn blog niet, anders......
Om 5 uur begonnen we te zingen met het hele koor: 16 in totaal. En ik kan niet anders zeggen: het klonk prachtig, ook zo mooi op toon!
Daar word je als Sint en Piet toch wel heel blij van denk ik (maar niet heus)
Hé, waar is ome Kees nou.....? Ik denk even de hond uitlaten en zonder hem erbij wordt er ineens op het raam geklopt......en ja hoor: er staan 2 grote zakken!!
Wat een spannend moment.....en dan is het cadeautjes uitpakken, wat een feest!
Wanneer we daarna eten is er genoeg tijd om met het nieuwe speelgoed te spelen en daarna, een beetje later dan anders, naar bed te gaan.
En dan is het tijd voor de "groten" (daar hoor je als 11- en 12 jarigen tegenwoordig ook bij! )
Alle surprises met gedichten kwamen op de grote tafel te staan en werden door iedereen goed bekeken.
Iedereen wist op dat moment natuurlijk wel wie hem/haar met de lootjes had getrokken en gaat in gedachten na waar het gedicht over zal gaan. Onze schoonzoon hoefde dus niet al te lang na te denken.....
Allemaal hadden ze er weer veel werk van gemaakt: het zag er zo fantastisch uit!
Zelf was ik blijkbaar een makkelijk doelwit voor mijn schoondochter: ze leest dit blog en dan hoef je niet rond te vragen wat voor stomme dingen ik heb gedaan. dat is dan wel weer makkelijk!
Ze maakte een laptop, ze vind blijkbaar dat ik nog veel moet leren......( vind ik niet hoor)
En mijn blunders met het vergeten van de tas en de kapotte eitjes kwam dus langs in het gedicht.....
Het gedicht kon ik scrollen met rode knoppen die aan de zijkant zaten , de witte knoppen waren ook nog verlicht ( onderkant van nepwaxinelichtjes van hun bruiloft) Zo knap gedaan!
Wat was het weer gezellig en wat werd er weer veel gelachen: dit is toch wel een mooie traditie door onze ouders aan ons nagelaten!
Maar nu.......de pepernoten zijn nog niet op: weer te veel ingeslagen!
Ik kan ze niet meer zien!
Op naar de kerstkransjes......