Veranderingen in huis en tuin....

Ja, de titel verraad het al: er is van alles verandert in de afgelopen week. Nu zijn jullie natuurlijk reuze nieuwsgierig naar de leuke, nieuwe spullen die ik heb gekocht....de muren die ik geverfd heb....de mooie dingen die ik her en der heb verplaatst.....Helaas, niks van dat alles!
We hadden 3 kleinkinderen die kwamen logeren: 3 dagen met 2 nachtjes....prima te doen en natuurlijk genieten!
Maar.....wanneer die kinders er zijn verandert er altijd wel wat in huis en tuin!
Al bij binnenkomst worden de tassen, plastic zakken met spelletjes, de wandelwagen, schoenen en laarzen in de gang gestort.......helaas  wenst oma zo'n verandering niet: even naar boven brengen dames!
En verder kunnen ze de boel ook in drie dagen danig veranderen:
Mijn vader had, alweer zo'n 20 jaar geleden, als hobby houtbewerking. Hij wist mooie dingen te maken en had er veel plezier in. Ik kreeg van hem een masker waar hij lang mee bezig was geweest.
Helaas had hij het met een beetje oranje-achtige beits bewerkt waardoor ik het net niet helemaal mooi vond. Het stond jaren bij ons in de boekenkast tot ik vorige maand bedacht dat ik het wel met allerlei afbijtspul kon bewerken.....nee dus: te veel hoekjes en gleuven! Toen heb ik het met een lichtgrijs verdunde verf bewerkt en op een staander gezet: nu mag ie weer een poosje in de kamer staan.
Alleen.....kleindochter 2 dacht daar anders over: wat een raar,eng ding.....die heeft helemaal geen ogen!
Het was ons in eerste instantie nog niet opgevallen maar op een avond zagen we dat ze er iets op had bedacht:

Zo, dacht ze, die is opgeknapt!

(oma en opa moesten er erg om lachen maar hebben de ogen er toch maar afgehaald toen ze weer naar huis was!)

Verder hebben we echt een mooie tafel.....heus waar....maar daar zie je dan soms even niks van, dan is het in een hut verandert:

Kleinzoon van bijna twee bedacht tijdens zijn middagdutje dat hij met z'n campingbedje heel goed aan de wandel kon als hij maar genoeg heen en weer zou gaan: zo kon hij overal bij en kon ook nog met zijn priegelvingertjes het behang van de muur halen. Een leuke vrijetijdsbesteding wanneer opa en oma denken dat hij heerlijk ligt te slapen!

En......de deur kon daarna met moeite open in het kleine kamertje! Hij stond er met bed en al bijna tegenaan......

We hebben het bedje toch maar even met een touw vastgemaakt.....maar ik wil wedden dat hij zelfs daar nog wat op weet te vinden!

Verder weet hij ook in de kamer wat veranderingen aan te brengen: zo'n tafel ziet er toch veel gezelliger uit met wat kleur! (denkt hij waarschijnlijk.......)

De dames wilden naar buiten en bedachten toen dat, nu oma wat ouder is geworden, ze waarschijnlijk niet zou zien dat er een sneeuwklokjesveld achterin de tuin was.....tja, valt ook helemaal niet op!

Nadat ze daar mee bezig waren geweest dacht de oudste kleindochter oma even te helpen en ging  wat in de tuin  veranderen!

Op het houten pad lagen allemaal bultjes met afgevallen blaadjes.....die heeft ze maar even weer tussen de planten gedaan. Trots vertelde ze dat we weer netjes over het pad konden lopen.......ik heb haar natuurlijk geprezen maar dacht: grrrr, daar ben ik dus deze week zo druk mee geweest om al het blad uit de borders te halen!!

Fijn om zulke hulpjes te hebben toch?

Op donderdag begon het te sneeuwen en de dames wilden persé naar buiten om in de boomhut te spelen. De tuin werd toen ook maar even onder handen genomen: er was te weinig kleur daarom werd er wat fleurigs in gezet....prachtige plastic bloemen uit de boomhut!

En oma.....? Die vond natuurlijk dat de tuin enorm was opgeknapt!

Zo zijn we de dagen wel doorgekomen met nog een avondbezoek aan Burgers Zoo.

Geweldig mooi met allemaal dierfiguren die verlicht waren: echt een aanrader!

En wanneer jullie nu denken dat ik zelf niks heb verandert....natuurlijk heb ik dat gedaan: ik kocht een rond bakblik en maakte een krans:

Bij de Violier in Bennekom kocht ik voor €2 een glazen windlicht van PDMD waar ik al een kleinere van had. Bij daglicht vind ik ze niet zo geweldig mooi maar wanneer de lichtjes 's avonds branden geven ze een prachtig, warm licht ! (vandaag kwam ik deze trouwens in een andere winkel tegen voor €13.95....haha!) 

En vandaag kocht ik, vanwege het lentezonnetje, een bosje anemonen. Deze kleuren vind ik het mooiste!

En eh.....de gang is weer verandert in een net verblijf, het ziet er niet meer zo uit als bij aankomst!  Op dat moment denk je: ik dacht dat ze 3 dagen zouden komen, geen 3 maanden!!

Maar deze opa en oma hebben weer genoten van de veranderingen die hun drie logéés teweegbrachten maar zaten gisteren wel een beetje uitgezakt op de bank!!

Spulletjes met een verhaal.....

In het begin van de vorige eeuw trouwde ene Kornelis van Friese afkomst met Trientje die uit Drenthe kwam.
Een grote bruiloft werd er niet gehouden ( dat was veel te duur voor die tijd) maar cadeau's kregen ze wel.
Één van die cadeau's was een bloempot....een blauwe bloempot met blote engeltjes er op.
De bloempot stond daar jarenlang op een hoog, smal tafeltje te pronken.
Toen ze later hun eerste kleindochter kregen werd ze natuurlijk naar haar oma vernoemt: zo hoorde dat in die tijd. Maar omdat haar ouders wat moderner wilden doen werd het geen Trientje maar Trijntje (haha, of dat zo'n moderne naam is, maar goed...) en haar roepnaam werd Trijnie.
Het kleine meisje kwam twee keer per jaar bij opa en oma want de afstand Gelderland-Drenthe was in die tijd,zonder auto, wel wat ver.
En telkens, wanneer ze aankwam, stond daar oma Trientje met haar armen wijd open bij de voordeur om haar kleine meisje liefdevol te verwelkomen en dat gaf het kleine meisje zo'n heerlijk gevoel! (het kleine meisje van toen staat intussen vaak op dezelfde manier haar kleinkinderen te verwelkomen!)
Wanneer het meisje binnen was, liep ze altijd als eerste naar de bloempot toe om naar de blote engeltjes te kijken!
Wat vond ze het bijzonder dat deze "oude" opa en oma (van minstens 60 jaar!) zo'n, in haar ogen, vieze bloempot hadden staan! Dat kon toch niet....al die blote billetjes!
Zo'n degelijke, gereformeerde, oma die altijd een zwarte jurk met witte bloemetjes en wit kraagje droeg...... en een grijs knotje achter op haar hoofd had, die zette toch geen blote engeltjes in haar huis! Ja...toch wel.......en dat bleef het kleine meisje fascineren!

Ook hadden opa Kornelis en oma Trientje een botervloot waar water in de deksel kon. De boter kon op die manier stevig blijven wanneer het heel warm weer was. Op het deksel stond opa Kornelis....... Het kleine meisje was er van overtuigd dat het opa was omdat het mannetje er sprekend op leek: opa had vaak een pet op en was krom van de reumatiek.
Pas jaren later kwam ze tot de ontdekking dat het zo maar een mannetje was en niet opa......wat een teleurstelling was dat!

Ook had oma Trientje een prachtige theepot met een theelichtje: dat kwam alleen op zondag tevoorschijn. Het kleine meisje vond het prachtig want je kon jezelf er in zien.......ze mocht er alleen nooit aankomen!

En het meisje poetst het (niet) ijverig.......maar je kunt haar er nog steeds goed in zien!

Toen Kornelis en Trientje waren overleden kreeg hun dochter Annechien deze spulletjes als erfenis. Jaren stond het bij haar in huis. De bloempot op een stoof in de kamer en laat nu de jongste broer van het kleine meisje (die inmiddels niet meer zo klein was) er op een keer met zijn hoofd bovenop vallen!
Wat vond dochter Annechien dat jammer want het was in wel honderden stukjes gevallen!
Maar Annechien had jaren daarvoor een hele lieve man aan de haak geslagen die direct de "mooie" pot voor haar ging repareren!
Helaas is het nog steeds een raadsel waar dat ene kleine stukje toch gebleven is......misschien nog steeds in het hoofd van het broertje?? Hij doet nog wel eens raar......haha.

Na het overlijden van Annechien kreeg het, inmiddels grote, meisje het theepotje. Dat had Annechien tegen de twee broers gezegd: dat is voor Trijnie omdat ze vernoemt is naar oma Trientje.....en wat was ze daar blij mee!

Je kunt wel zien dat opa en oma dol waren op dat kleine meisje en het kleine meisje op hen!

En zo leven opa Kornelis en oma Trientje niet alleen door in het hart van het kleine meisje van toen maar ook met hun spulletjes die ze elke dag weer in haar huis kan zien!
Zo hebben de spulletjes hun waarde wel bewezen......dingen met een verhaal en dat wordt nooit weggedaan!

De Galanthofiel.....(en niet aan je man verklappen!)

Natuurlijk willen jullie weten wat dat is ......vandaar hierbij even een wetenschappelijke uitleg over wat men hier onder verstaat.
Zoals de naam al aangeeft is dit een man die altijd galant is voor de vrouwen onder ons!
En zeg nou zelf: wie wil er, als vrouw, niet een Galanthofiel als man:

Hij is de man die altijd om de auto heen rent om de autodeur voor de vrouw open te doen zodat zij, met haar kokerrokje en hoge stilettohakken, bevallig uit de auto kan stappen....( wie heeft er nog een kort kokerrokje? Ik moet er trouwens niet aan denken dat ik zo lang zou moeten wachten om uit te kunnen stappen: daar heb ik echt geen geduld voor!)

Hij is de man die, wanneer je uit eten gaat, de stoel onder je aanschuift als je aan tafel gaat! (en jij stiekem 5 hopjes naar voren moet omdat je anders niet bij je bord kunt komen!)

Hij is de man die voor je uit de trap oploopt omdat hij volgens de etiquette niet achter je mag lopen want dan zou hij onder je rok kunnen kijken (alsof wij allemaal met van die opwaaiende Marilyn Monroe-rokken de trap oplopen......)

Hij is de man die de deur galant voor je openhoudt wanneer je ergens naar binnen loopt (en dat doet mijn man wel en dat vind ik wel prettig!)

Kortom: heb je een galanthofiel als man.....dan bof je!

Helaas moet ik jullie nu teleurstellen: galante mannen bestaan maar....ze heten geen Galanthofiel! Het had best interessant geleken als je had kunnen zeggen: mijn man is een echte Galanthofiel maar een Galanthofiel is iemand die gek is op: ja, lees het maar goed.........sneeuwklokjes!
Wanneer je gek bent op sneeuwklokjes en je alle soorten (19, waarvan er inmiddels 500 variëteiten bestaan!) wilt hebben dan heet je een Galanthofiel!
Ik behoor daar zelf niet bij maar vind sneeuwklokjes wel prachtig!
Deze collage is gemaakt van foto's uit mijn eigen tuin in 2015 toen er ook nog een keer sneeuw lag!

Zeg nou zelf: wat is er mooier dan zo'n voorbode van de lente die er aan gaat komen!
Maar wanneer je een echte Galanthofiel bent dan wil je alle soorten kennen, hebben, verzamelen en er alles van weten!
Je hebt er zelfs veel geld voor over (soms wel € 100,- !) om net die éne speciale in je tuin te kunnen zien! Je droomt er over om nog meer soorten te kunnen bemachtigen.....
Nee, zo'n soort liefhebber ben ik niet.....

Ik werk, als vrijwilliger, één maal per week op de kwekerij "de Boschhoeve" in Wolfheze waar ze ontzettend veel soorten te koop hebben.
Éen maal per jaar hebben ze daar dan ook een sneeuwklokjesfeest: natuurlijk iets voor de echte liefhebbers maar ook voor de mensen die deze bloemetjes gewoon mooi vinden en er wat van in de tuin willen hebben.
Het is een feest om deze bolletjes in volle bloei te kunnen zien staan! Helaas, door deze warme winterdagen, zijn de meeste nu al in bloei en is het sneeuwklokjesfeest pas op 18, 19 en 20 februari. Natuurlijk gaat dat gewoon door maar voor de mensen die ze echt in bloei willen zien staan is er de mogelijkheid om op 6 februari op een extra open dag te komen kijken. (www.boschhoeve.nl)
Deze fotocollage is gemaakt in de tuin van de Boschhoeve:

Er staan zo'n 70 kisten met verschillende soorten klaar voor de verkoop:

En wanneer je ze eenmaal in de tuin hebt staan dan komen er ieder jaar meestal meer zodat je er ook binnenshuis van kunt genieten:

En....heb je toch een hele galante man? Zeg dan maar gewoon heel liefdevol tegen hem: wat ben je toch een geweldige Galanthofiel! Ik wil wedden dat ie het een prachtige benaming vind......weet hij veel!