Ons "afdakkie".

"Regen.... afgewisseld met buien en héééél misschien een beetje zon!"

Dat zijn de weerberichten van de afgelopen weken.....tja... ik word er niet zo vrolijk van als dat zo lang duurt: ik wil nog zo graag veel naar buiten....
Brrrr, herfst is het en wat doe je dan met je tuin? Nou.... wel wat in werken tussen de buien door maar zoiets als grasmaaien kan je wel vergeten. Doe dat maar eens met een eenvoudig grasmaaiertje met nat gras: dat lukt dus niet.
Vandaar dat ons gras nu ongeveer "twee kontjes hoog is".

Gelukkig hebben we bij regen een "afdakkie". Het is een kleintje, ik weet het, maar er is genoeg ruimte om met z'n tweetjes te zitten en voor de rokers om te roken (ja, je moet toch wat om bezoekers tevreden te houden!)
Geen loungebank erin...... dat past niet. En ik vind alleen die van steigerhout mooi en die zijn vééél te groot voor dit overkappinkje.
Dit jaar hebben we er niet vaak gezeten: in het begin van de zomer was het mooi weer en konden we heerlijk in de zon zitten: hadden we die overkapping helemaal niet nodig.
(Liep ik nog te zeuren dat de tuin zo droog was!)
Maar wat hebben we er allemaal van genoten!
En nu is het weer te koud om buiten te zitten en kijken we van achter het raam naar de tuin.
Zelfs het afdakkie kan niet gebruikt worden....jammer!
En ooohh... wat kunnen wij  Nederlanders dan heerlijk lopen klagen over het weer hè! (ja, ik doe even hard mee hoor, ik geef het eerlijk toe.)
Waarom zijn we die mooie start van de zomer toch weer zo snel vergeten als het een poosje regent?

Dus.....dan maar even een paar plaatjes van de plek waar we eventueel, héél misschien, nog een keer kunnen zitten met een heerlijk warm regenbuitje of op een zwoele zomeravond met de kaarsjes aan:

 

Een beetje een rommeltje, ik weet het, maar het staat zo gezellig met al die spulletjes die ooit in huis stonden en nu zijn gedegradeerd naar de "buitenkamer".
En de stoelen van de kringloop zitten al 10 jaar, met kussens erin, heerlijk!

Het raampje naar het schuurtje die mijn man, samen met zoonlief, jaren geleden zelf gebouwd heeft.
(ik had ook bijna mannetje en zoontje geschreven want de andere dingen zijn allemaal "tjes" maar ze zijn beiden behoorlijk lang!)
Het schuurtje is bedoeld voor tuinspullen zoals de grasmaaier/ harken e.d. Die hoefde dus ook niet zo groot te zijn.
Het "afdakkie" hebben we wat kneuterig ingericht maar wij vinden het er reuze gezellig!

Deze fles, ooit zo'n 12 jaar geleden op een brocantemarkt gekocht, blijf ik nog altijd mooi vinden.
Ik zie het dan helemaal voor me: een liefhebbende franse boerin die er koffie (of wijn, leer mij die fransen kennen!) indeed en het naar het land bracht waar de boer hard aan het werk was.
En dan natuurlijk een stokbrood erbij!

Ook de groene mand komt daar vandaan: ik heb geen idee waarvoor die gebruikt werd: vissen, post o.i.d.? Wie weet het?
Soms denk ik er over om hem te verven zodat ie binnen in de gang kan hangen.

Verder staat er een grote houten bak: jaja.... je raad het al.....ook van een franse brocantemarkt!
Dat struinen is toch zo leuk! En ik vind dan ook altijd wel wat voor een goedkoop prijsje, want dat is dan ook de lol er van.
Af en toe verhuisden we hem naar binnen om er de houtblokken in te doen maar nu staat ie even onder het "afdakkie".

Verder nog een oud tafeltje (nee, geen franse brocantevondst ) en een koperen pot.
Die pot hebben we met ons trouwen gekregen: we vonden hem jarenlang afschuwelijk maar nu word het steeds mooier van kleur en ook leuker dus: die mag nog een poosje blijven.

En nu we niet lekker in de tuin kunnen zitten halen we de tuin maar naar het "afdakkie" of naar binnen: kunnen we er toch nog van genieten!

Ik wens jullie een "zonnige" week toe want hier hebben we "de heideweek" en het zou toch jammer zijn als dat allemaal in het water zou vallen: zo sneu voor mensen die het allemaal organiseren en er zoveel werk aan hebben gehad!

het regent koeien!

Na 1 weekje Zuid-Limburg, waar we niet konden fietsen, wilden we wat noordelijker gaan: nu naar een camping vlakbij mooie fietsroutes.
Dus....even gekeken in het campingboekje van de ANWB voor kleine campings en ja hoor.....gevonden!
Ik even gebeld of er wel plaats was, vraagt de mevrouw aan de telefoon: hoe komt u aan dit adres?
Eh....nou....uit het campingboekje?.... Jaaaa, maar welke dan?... Eh....van 2006?
Maar mevrouw, wij bestaan al 6 jaar niet meer!!
Grrrr, tijd voor een nieuwere uitgave misschien?

Toen op naar diegene die nog wel bestond. Een camping met ,volgens het boekje, veel fietsroutes in de buurt. In een plaats waar we, als we in Frankrijk geweest waren,vaak langs reden:

 

Weer met Limburgs erbij: zien jullie enige overeenkomst met het woord Ohé????

Helaas kwamen we op een camping die niet zo bij ons past, kijk maar:

 

 

Ze hadden daar zelfs alleen maar zulke toiletten!
EN WIJ HOREN HIER NOG NIET BIJ!! (vinden wij dus)
Een camping met veel ruimte ( dat moet gezegd) maar zonder spelende kinderen, zonder jongeren die tafeltennissen, zonder geklets 's avonds bij een kaarsje.....kortom, SAAI!
Wel bij elke caravan 2 mensen met 2 dezelfde fietsen, soms dezelfde kleding om mee te fietsen en nette gedekte tafels met een kleedje erop!!
Haha, voor jullie niet herkenbaar, maar wij vonden het drie keer niks! Hoewel we er natuurlijk, om eerlijk te zijn, wel bij hoorden want wij hebben ook 2 fietsen en een caravan en eh....alle twee een korte broek! Alleen geen kleedje op de tafel!

Maar nu naar die koeien die regenden: Bertha nr.1 uit Amerika. ( ja jullie dachten al: wat bedoeld ze nou?)
Thuis hadden we, voor vertrek, Bertha 1 al op bezoek gehad:

Achter het huis en voor op straat: nog nooit zoveel regen gehad!






Maar.....in de vakantie denk je daar niet meer aan. Wel een buitje gehad maar dat was niet de moeite.
Op een dag gingen we fietsen met een route richting België: naar Maaseik.
Een plaats met een mooi oud centrum en een leuk plein met veel terrasjes! Hoera...lunchtijd!
Nadat we heerlijk hadden gegeten wilden we nog even door het stadje slenteren. Maar daar kwam....van het ene op het andere moment een onweersknal!! En toen begon het toch ineens te plenzen!
Welkom Bertha nr.2 ........

We konden nog net schuilen onder een afdakje van zo'n 20 cm tegen de muur van een juwelier aan die ons niet binnenliet ( ja... je weet het maar nooit met die enge bejaarden!)

Onze tenen en de onderkant van de benen werden nat maar de rest bleef redelijk droog.

Toen Bertha weer naar een ander weiland was vertrokken liepen we richting de fiets en kijk eens: hier zaten we een half uurtje geleden nog heerlijk op het terras!

 

 

 

En bij die Belgen mag je ook niet veel!
Je mag niet eens even snel tussen het restaurant en het terras door fietsen.... zelfs niet als het regent...flauw hoor!                   
( haha, ooit eerder zo'n bord gezien?)

 

Gelukkig kwamen we Bertha (of familie daarvan) op de terugweg niet meer tegen.

 

Een paar dagen later kwam er via de media het bericht dat Bertha met héél véél regen en wind onze kant op zou komen vanuit Amerika: code rood e.d.

 Bertha bleek dus geen koe maar een stier te zijn, die zag die rode vlaggen hangen en dacht: daar ga ik op af! Waarom noemen ze hem dan geen Bertus!

Maar goed, Bertha of Bertus , what ever, we stonden die dag op met een blauwe lucht: dus niks aan de hand.

We besloten nog een  wandeling langs de Maas te maken. Die lag vlakbij de camping dus konden we snel weer terug als het zou gaan regenen.

Een wandeling door een prachtig  natuurgebied, nooit geweten dat de Maas zo schoon was! In de uitlopers bloeien zelfs waterlelies!

 

 

Verder zijn er ook  wilde paarden en runderen in dat gebied.

De wilde paarden zagen we als eerste.

 Die kant dan maar niet op, we wilden ze tenslotte niet graag storen bij hun maaltijd.

 

 

Helaas dachten de paarden er anders over: we werden achtervolgt door het hele stelletje. Nu ben ik niet zo bang voor paarden maar 6 die achter je aan blijven lopen op zo'n smal paadje.....ja dat was een beetje te veel van het goede!


En bangerd als ik dan ben, fotografeer ik ze toch liever achter het hekje!

                                                                   En even later, ja hoor.....wat zagen we? Daar kwam Bertha/Bertus aanloeien!

 

                                     Even later in de caravan: regen, hagel, harde windstoten...ja hoor, het klopt: code rood!
                                     Af en toe schreeuwden we elkaar, onder het geluid van Bertha's hoefgetrappel op het dak toe: lust je nog wat drinken?
                                     En ziehier het resultaat van die stomme koe:

 

                                              Maar wees gerust....Bertus staat inmiddels weer te grazen in het Limburgse land en is rustig geworden:

 

Hoewel......vanmorgen nog wel haar kleine zusje gezien geloof ik! Jullie ook?

Europa in een notendop.

Zo....daar ben ik weer van "niet zo lang weggeweest"!
Fijne vakantie gehad van 2 weken Nederland en zoals het hoort: hitte, regen, hagel, stevige wind en blauwe luchten met witte wolkjes.....het zomerweer van ons land zoals we het kennen.
We kamperen al bijna ons hele leven: van tentje naar bungalowtent, daarna een vouwwagen en als klapstuk een "sleurhut".
Dit bevalt ons prima: we kunnen weg wanneer en waar we heen willen zonder al vroeg te moeten boeken. En ook vroeger of later in het jaar kunnen we weg, kortom dit past bij ons.
Dit jaar werd het Limburg, het was al lang geleden dat we daar geweest waren.
En wat blijkt: je hoeft helemaal niet naar het buitenland.....het buitenland is daar al!
Onze camping leek op ons stekkie in de Bourgogne....

                                                     De smalle weggetjes leken Italië waar we met de auto de omgeving gingen verkennen!

 

                  De wandelschoenen aan en klaar voor een wandeling in de Zwitserse bergen:

 

 

De huizen van de Drome (met stokrozen natuurlijk) en die vervallen huizen die altijd blijven staan....

 

 

Met een beetje fantasie zie je lavendelvelden van de Provence....

 

 

De beekjes waar we in de Jura langsliepen tijdens een wandeling.... ( hier heet het de Geul)

 

 

Met de watervallen van de Hérisson.....maar dan een beetje kleiner!

 

 

De oude muren en terrasjes van Maastricht lijken op stadjes zoals Orange in Frankrijk!

 

 

De koeien zijn franse koeien: in ons land zijn ze echt alleen maar zwart/witte en roodbonte!

 

 

          De taal is eh...Fins, Deens, Zweeds? In ieder geval geen Nederlands: ik versta ze niet wanneer ze met elkaar praten, maar wat een leuke taal!

 

Dammetjes bouwen in het stroompje van de camping in de Auvergne: alsof het onze kinderen zijn! Maar het zijn de kleindochters die ook kamperen in Limburg en een nachtje komen logeren bij opa en oma omdat een caravan veel leuker is dan een tent!

                           Verder was er ook de Tour de France:  haha....ik heb nog nooit zoveel mooie mannenbillen gezien als hier!

 

Wij wilden ook fietsen maar helaas.....we hadden geen racefiets, geen snel pakkie, geen helm, geen conditie en geen smalle billen voor zoiets...

......en de Quick step op het zadel hebben we geprobeerd maar dat lukte ook al niet!

 Dus bleven onze fietsen achterop de caravan staan en verkenden we de omgeving maar met de loopschoenen, ook leuk!

Maar....na een week wilden we wel op de fiets en zochten een ander stekkie.

Daar vertel ik de volgende keer meer over.

 

En zoals die buitenlanders daar zeggen:

wie sjoon oos Limburg is....

det wille vier euch geir loate zeen!

 

Nou dat hebben we gezien, het was zeer sjoon en we hebben gieneute!