fietsen op de fielecepee?

Gisteren zijn manlief en ik weer heerlijk aan het fietsen geweest: een route niet ver weg vanwaar we wonen.
Een route met een leuke naam, kijk maar:

 

Wij hebben het fielecepeepad gereden: een route van zo'n 34 km.
Gelukkig hoefde dat niet met een echte fielecepee (zo'n fiets met een groot wiel voor en een kleintje achter) maar gewoon op onze eigen fiets......

 

.......die gaat toch iets sneller!

 

 

                                                                                            Het is een fietsroute rondom Lunteren op de Veluwe.

     We genoten van het boerenland, de dieren, de zon en de natuur.

Alleen had manlief wel eens wat te zeuren omdat ik soms om de 2 meter stil stond om foto's te maken!

Ja....ik neem toch niet voor niks dat hele apparaat mee!

En ja......ik maak er te veel, ik weet het!!

 

 Fiets anders maar even met ons mee: niet op de fielecepee maar gewoon zonder inspanning op de laptop (of zoiets).....makkie hè!

Daar krijg je in ieder geval geen zadelpijn van!

Bij een boerderij stonden echte "boerderijbloemen". Alleen waren de kleuren van de boerenhortensia daar ook al wat minder geworden, maar ze blijven prachtig!








Zo zie je hoe de weggetjes zijn: totaal niet geschikt voor een fielecepee natuurlijk!
 

En ook niet voor een gewone Gazelle met een dameskontje erop kan ik jullie vertellen!

 

Het is alleen wel jammer dat er tegenwoordig zoveel stukken land met mais zijn: het is zo saai! Gelukkig zij er ook nog weilanden met koeien hoor.

Je kon ook goed zien hoe droog het eigenlijk, zelfs na de regenachtige maandag, in deze omstreken is!

Zelfs de brandnetels doen het niet meer!

 

Ha heerlijk...bramen....er moet soms nog wat zon op maar.....                             ....... deze is voor mij!

En wat is er nog veel moois langs de weg te zien.......pispotjes noemen we ze altijd

 en heel veel kattenstaarten (ik heb trouwens nog nooit een paarse kat gezien...hoezo kattenstaarten??)

 

En dan is er natuurlijk veel beestenboel op het platteland, hoewel....soms denk je dat je in een dierentuin bent beland en je een zebra ziet maar........ het is een verkleed paard!

 

 

 Een nieuwsgierig jonkie: is ie niet schattig?
En ik heb er nog veel meer foto's van, wat doe ik daar dan weer mee?
Ze zijn allemaal zo leuk!

 

 

 

 

En ja....dit is toch wel de omgeving van de kippen natuurlijk: vrije uitloopkippen zoals je ziet. Ze leggen dan ook heerlijke eitjes!

En die koop je niet bij de boer maar......o zo onromantisch (maar voor de boer wel efficiënt) bij....... de automaat!!

 

 

 

 

Ja....hier in de buurt gaan we echt wel met de tijd mee hoor: zelfs het gras in de tuin laten we niet door de schapen kort maken maar door de robotgrasmaaier!

 

 

Een heerlijke fietstocht was het weer: we hebben er van genoten!

 

En na zo'n verdrietige dag zoals vandaag met onze nationale rouw realiseer je je ook wel dat je dat dan, zoveel als mogelijk is, moet doen!

Want wat was het emotioneel om dat op tv te zien!

Hoewel ik er wel een dubbel gevoel bij had: waarom gaan de mensen die langs de kant staan, op zo'n moment foto's en films maken? Is dat om te laten zien aan anderen: ik was er ook? Het leek zo sensatie-achtig en dat klappen....ik weet even niet wat ik er van moet vinden.

Ik voel het meer zoals sommige mensen ook deden: in alle stilte er alleen maar staan.....

in alle stilte er alleen maar zijn.

 

Voorlopig even geen berichtjes van mij: we gaan de caravan achter de auto aanhaken en op weg! 

Ik hoop dat jullie ook kunnen genieten van vakantie, vrij zijn en zon!

Ik wens jullie allemaal mooie dagen toe en over een paar weken horen/zien we weer wat van elkaar want dat bloggen wil ik voorlopig nog niet missen!

 

 

 

Juffertjes....

Het woord "juffer " maar eerst eens opgezocht in de dikke van Dale voordat ik foto's van de juffers aan jullie wil laten zien.
Het betekent: juffrouw!
Haha.....daar kan ik dus wat mee!
Die juffertjes in het groen in de tuin zijn dus eigenlijk gewone juffrouws....of het kleuterjuffrouws waren stond er helaas  niet bij.
Eerst maar eens laten zien waar ik het over heb, iedereen kent ze wel:

 

Juffertjes in het groen of met de moeilijke naam: nigella damascena kaldari.

Een éénjarig bloemetje dat zichzelf uitzaait.

Volgens een tuinliefhebber: deze maakt tuinen zoals ze bedoeld zijn, elk jaar mooier bij minimaal onderhoud.

Zo....dat is een plant naar mijn zin!

 

De naam klinkt in het engels nog mooier:

 

LOVE-IN-A-MIST

 

Of in het frans:

 

CHEVEUX DE VÉNUS

 

Hoe mooi wil je het hebben......prachtig toch?

(en dat voor zo'n goedkoop zakje zaad!)

 

                                                                                                  Zelfs in de knop is ie al mooi!

Er wordt zelfs likeur van gemaakt: "wordt gedronken door onschuldigen" staat erbij.

Eronder stonden op het internet nog een paar likeurtjes en daarvan wil ik jullie de namen niet onthouden.....zo grappig!

 

Pruimpje pik in.

Naveltje bloot.

Hansje in de kelder.

Helmpje licht op.

Hoe langer hoe liever.

Kwartier na vijven.

Roosje zonder doornen.

 

Ik wil jullie natuurlijk niet aan de drank hebben, maar alleen om die namen zou je het een keer proberen! Ik denk dat ik maar eens aan het "naveltje bloot" ga, dat durf ik in het echt niet te doen!

 

 

Jullie weten dat ik aan het oefenen ben met de macrofoto's, nou.......dat wil nog steeds niet zo lukken maar ik wil toch een paar probeersels laten zien.

Het lukt me nog niet om alles perfect scherp te krijgen, dat komt misschien door de lenzen die ik gebruik.

Het zijn de goedkopere voorzetlenzen en misschien moet ik toch iets anders kiezen alleen.....dat is zo duur!

Kan ook zijn dat ik eens een cursus moet gaan volgen.... wie weet.

Voorlopig maar eerst blijven oefenen!

 

 

Als je ziet hoe mooi zo'n, eigenlijk doodgewoon, bloemetje van dichtbij is dan wil je dat toch nog veel beter kunnen fotograferen!!

 

Ik hoop dat ik jullie in ieder geval even heb kunnen mee laten genieten van dit juffertje en..... bij deze ook de groeten van dit juffertje in het groen.

 

 

  Wel een drempel trouwens om mezelf op de foto te laten zien, heb er een vreselijke hekel aan, maar ja.....nu kon ik er toch echt niet onderuit, volgens mij!

Als je het over "juffertjes in het groen" hebt moet je er aan geloven tenslotte. 

Nu kunnen jullie in ieder geval zien dat ik geen "jonge blom" meer ben!

 

Het zijn net kleuters!

Zoals jullie wel weten was ik mijn werkzame leven een "kleuterjuf".
Dat heb ik met zoveel plezier gedaan, ik zou geen ander werk willen doen!
Nu doe ik het zelfs af en toe nog vrijwillig!

Maar.....nu heb ik weer een klas: een tuinklas.
Vroeger moest ik altijd een groepsprofiel van mijn klas met kleuters maken....een klas is niet alleen een persoon maar functioneert ook als een groep! En daar moesten we ook mee aan de slag!
Nou, ik wil je vertellen....een tuin is net een klas kinderen hoor: je hebt ze in alle soorten en maten.
Als groep is het een punt dat ze veel aandacht vragen, ze elkaar regelmatig in de weg zitten en de samenwerking kan ook wel beter!
Afgelopen periode vroegen ze wel erg veel aandacht: ze schreeuwden me toe: juhuf....ik heb zó'n dorst! En nu ben ik een strenge juf.....zo'n juf die ze niet direct de zin geeft.
Planten die vragen worden overgeslagen....zoiets! En ze worden er alleen maar lui van!
Maar afgelopen maandag ging ik toch overstag: ze hingen naar beneden met hangende bloemhoofdjes zielig te doen en dat is toch ook niet de bedoeling.
Ik kreeg medelijden met ze!
Dus.....een avond lang sproeien, ik denk dat wij er een jaar lang van onder de douche zouden kunnen!!
En ja hoor.....de volgende dag waren ze weer wat fitter.

Nu heb je in een klas verschillende types, geen kind (sorry....plant) is hetzelfde. je moet ze allemaal op een verschillende manier aanpakken en begeleiden.

Je hebt van die types.....dat zijn de uitslovers: ze doen altijd een beetje meer dan zou moeten en roepen dan: kijk mij het eens goed doen!
Zoals de Echinops (kogeldistel) Die hoort zo ongeveer 1.20 te worden maar bij ons meer dan 2 meter!! Ja dat is aandacht vragen natuurlijk, kijk maar.

 

Toch is ie wel sociaal zoals je ziet!

 

Dan heb je nog van die achterbakse typetjes: ze doen het goed  maar wanneer je de rug naar ze toekeert laten ze stiekem héél veel droge blaadjes vallen en moet je elke dag vegen. Kijk juf.....zoveel dorst heb ik! Ja, die rozen zijn een lastig stelletje hier op de zandgrond!

Je hebt zo een emmer vol blad!

 

 

En altijd zitten er van die een ondeugende typetjes in de groep: die je uitdagen en dan laten zien wat ze durven:

 (in het echt vond ik die wel leuk!)

 

 

Kijk juf.......ik hoor groen te zijn maar ga

geel worden.....lekker puh!

Ja, lieverd, dat mag hoor maar nu even niet! Beloof je dat je binnenkort weer groen bent?

Ja juf! (ja ik heb wel overwicht hoor!)

 

Dan zijn er altijd nog van die drukke, aanwezige figuren.....een beetje dominante types, doen waar ze zin in hebben:

akeleien en papavers heten ze.

 

 

 

Ze weten veel te goed dat ze mooi zijn, gaan staan waar ze willen en trekken alle aandacht naar zich toe. Maar ja.......ze zijn ook wel het aanzien waard!

 

Verder zijn er van die figuren die altijd een beetje uit de hoogte op je neerkijken. Toegegeven....ze komen niet vaak voor maar toch, ze zijn er wel:

De reuzenscabiosa (cephalaria leucantha): mooi geel (hoewel het hier wit lijkt) weinig eisen stelt (dat dan weer wel) en toch ook wel weer sociaal vaardig is: elke bezoeker heet hij van harte welkom!

En hij wordt wel 140 cm hoog!

 

 

Dan heb je nog types die soms even uit de omgeving van de ouders gehaald moeten worden anders komt er niks van ze terecht. (gelukkig heb ik die ervaring in mijn eigen kleuterklas niet!)

Maar wanner je dat niet doet blijft er niets meer van het gezin over:

 

 

Familie Monarda zitmijnhaarwelgoed.

 

En ach....dan zijn er altijd van die lieverdjes: ze vallen niet zo op, daarom moet je ze altijd goed in de gaten houden. Ze doen erg hun best om erbij te horen. En ze zien er zó schattig uit!

Gelukkig komen er steeds meer van....daar houd ik wel van bij dit type:

 

 

Er is ook een groep van het beschermende soort: iedereen helpen, iedereen mag bij hen komen: vogels om hun nesten in te bouwen, egels om zich te kunnen verstoppen, slakken om eronder te liggen.....maar ze vergeten zichzelf.

Ze worden soms compleet kapot gemaakt!

 

 

En dan nog diegenen waar je veel mee moet praten, alles uitleggen.

Er moet ook telkens geëvalueerd worden: hoe komt het toch, denk je, dat het van onderen zo misgaat.....heb je zelf een idee?

Het geeft niet hoor dat je blaadjes geel worden.....dat komt echt wel weer goed....bloei jij maar lekker verder: de juf let wel op!

 

 

 

En dat wil de juf best wel doen hoor want jij hebt zo'mooie naam:

clematis triternata rubromarginata. Jaaaa.....daar doet de tuinjuf echt wel haar best voor!!

 

En gelukkig.......er zijn ook figuren die gewoon doen wat ze moeten doen, je hebt er eigenlijk geen omkijken naar. Ze laten het hele seizoen zien dat ze weten wat ze moeten doen nl. ....groeien en bloeien. Daar zou je wel een klas vol van willen hebben maar......... dat is dan weer zó saai!!

 

 

De naam is Erysimum "Bowles Mauve".

Wat wel weer jammer is dat ie niet zo oud wordt: hij kan nl. niet zo tegen de kou!

 

En dan heb je altijd aan het einde van het seizoen van  die types die denken: kom, ik moet toch nog maar even laten zien wat ik kan, wel een beetje laat maar.....beter laat dan nooit!

 

 

Paddenlelie/arme luis orchidee....maar de mooiere naam is Tricyrtis ( dat is beter toch? Je zou bijna gepest worden met zo'n naam!)

 

Zo .....een klas vol met lastige en lieve, dominante en drukke, volgers en leiders.....

Ja, het lijkt toch bijna op een echte kleuterklas!

En dan aan het einde van het seizoen natuurlijk wel even in een schrift (lekker ouderwets) evalueren, rapporteren, overleggen, veranderingsplannen maken, weer opnieuw een groepsplan maken, de individuele plannen maken, beoordelen en nog zoveel meer!

Ja, het leven van een tuinjuf gaat niet over rozen!!

 

Misschien denken sommigen van jullie nu: blij dat mijn kind niet bij zo'n juf in de klas zat maar.....naast

soms streng en boos zijn heb ik de echte kleuters ook veel aandacht, liefde en zorg gegeven om te kunnen groeien!

 Ja......het zijn toch net planten!