Ik wou....ik wou....

......dat er een uitvinder bestond die de "eeuwigheidsdurende elektrischeapparatuur" uitgevonden had!
Die zou van mij de Nobelprijs voor de techniek mogen krijgen!
Dan hoefde ik nooit meer geld uit te geven aan apparaten die toch maar een paar jaar meegaan.

Hier spreekt, zoals je ziet, een lichte frustratie uit.....want wat is het geval: de wasmachine is stuk gegaan. En niet zomaar stuk maar echt helemaal het loodje gelegd!
En ja....dan moet er een nieuwe komen en dat vind ik gewoon NIET LEUK!! Vriendinnen kijken me, wanneer ik dat zeg, meewarig aan en zeggen: maar je kunt toch niet zonder?
Jahaaa....dat weet ik ook wel, maar daarom is het nog niet LEUK!
Net zoals je niet zonder de verwarmingsketel en de stofzuiger kunt (want oh als die het niet doen) maar dat betekent niet dat het LEUK is om daar je geld aan uit te geven!
Wij gaan echt niet gezellig samen allerlei winkels langs om naar mooie machines te kijken en te bespreken: vind je dat model leuk of zullen we die kiezen want die past zo leuk bij de andere apparaten in de bijkeuken.
Wij kijken op internet welke de beste is..... gaan naar de winkel... zeggen welke we willen kopen en vragen wanneer die bezorgd kan worden..... rekenen af (bah) en gaan weer naar huis! Dus......LEUK? Nee.

En wanneer kan dat ding dan bezorgd worden.....morgen in de loop van de middag.
De volgende morgen loop ik met een slaperig hoofd om half 9 de trap af omdat de bel gaat.....staat de wasmachinebezorger voor de deur!
Zo, dat is vroeg! Ja, mevrouw, we hebben u al 4 keer een berichtje gestuurd om te vragen of u thuis zou zijn. ( zie ik later op mijn mobiel: 6 uur, half 7, 7 uur en nog eens om half 8....denken ze nou echt dat ik van de spanning om een nieuwe wasmachine 's nachts met mijn mobiel onder m'n kussen slaap.....zijn ze gek geworden?)
Nou ja...kom binnen zou ik zeggen en stoor je niet aan mijn outfit en ongewassen hoofd.
En dan is binnen 10 minuten het oude ding weg en staat de nieuwe op z'n plek.
WAT.......doe je die oude weg? Wij bloggers recyclen toch alles met muurvuller, verf en bloem??
Ja....ik heb er nog over gedacht maar ik had geen plaats meer in de kamer.....haha.

Nu is het mooiste van die nieuwe machine dat ie zelfdenkend is.....ja,ja, je leest het goed: tegenwoordig kunnen die apparaten zelf denken!
Geloven jullie het......nou, ik niet! Geen enkele, zichzelf respecterende machine geeft zichzelf een afschrijving van 8 jaar, die geeft zichzelf toch minstens 100 jaar!
Terug naar of het leuk is om zo'n apparaat te kopen: Nee....wij gaan er niet bij zitten en zeggen tegen elkaar; wat staat ie daar toch leuk hè en oh wat een schattige knopjes heeft ie toch!
En daarom vind ik zoiets kopen gewoon NIET LEUK!

 Wat WEL LEUK is en waar ik dat geld liever aan uit geef ......daar komt ie:
* dagje uit.
* vakantie.
* mooie houten schaal voor op de tafel.
* nieuwe bank.
* leuke lamp etc. etc...... Jullie snappen me wel hè?

En voor dat geld kan ik tig keer naar de kringloop......vééél leuker!
Afgelopen tijd heb ik er tenminste weer sinds lange tijd iets gevonden en kon ik me weer lekker bezig houden met veranderen.

                                                           Een vies, goudkleurig, elektrisch lampje met kap opgeknapt tot "kaarsenhanger".

























  Een vreselijk lelijke kandelaar is eentje geworden waar ik erg tevreden mee ben: hij past prima bij de nieuwe PTMD potjes van de Violier.


                                                 En manlief heeft een poosje geleden voor mij een poer gemaakt van hout, eerst was die zo:.....

......maar ik was nog niet zo tevreden vanwege de oranjeachtige kleur vandaar dat ik die later heb afgemaakt met......3 keer raden....ja, de muurvuller! Nu vind ik het toch wat mooier geworden.

 

Met een grijze kaars er op.....raar dat die op een foto altijd roze of paars word......wat is dat toch met die kaarsen, ik zie het bij iedereen!

Maar ik ben weer tevreden met m'n spulletjes......en ach.....toch ook wel met mijn washulpje hoor!
Ik zie me toch echt niet , zoals mijn moeder, op zondagavond de pan met kookwas op het fornuis zetten om op maandag de hele dag bezig te zijn met de was! Vreselijk!
Maar, eerlijk is eerlijk, geld uitgeven aan apparatuur vind ik echt NIET LEUK en......er volgen de komende tijd vast en zeker nog veel meer want bij de verhuizing van 12 jaar geleden hebben we meer apparatuur tegelijk met die wasmachine gekocht. Zucht....
Dus....... 100 jaar lijkt me toch helemaal niet zo gek!

En dan wil ik dmv dit stenen hart (leuk is ie hè......K.antum) nog even de dames van de reünie van a.s zaterdag een hartverwarmende dag toewensen: geniet er van en we zien vast en zeker wel 50x foto's van alles wat jullie meegemaakt hebben voorbij komen: ik verheug me er op!

Niets bijzonders.....

Ik heb jullie op dit moment helemaal.....maar dan ook helemaal niets te vertellen! Zo'n saai leven heb je dus als "bijna AOWer"!
En het is toch wel een beetje de bedoeling van een blog maken dat je in ieder geval IETS te vertellen hebt, lijkt me.
Nu kan ik jullie gaan vervelen met het verhaal dat mijn ramen eindelijk zo schoon zijn ( wat wel zeer bijzonder is eigenlijk....) of dat we zo heerlijk gegeten hebben maar dat zal jullie toch werkelijk worst wezen, lijkt me!
De afgelopen week is gewoon doorgegaan zonder veel bijzonderheden om over te schrijven.

Daarom.....een korte post over" niets bijzonders": iets dat ieder jaar weer terugkomt en daarom dus ook" niets bijzonders" is! Maar.....
......ieder jaar komt het weer op een bepaald moment naar boven: het lentegevoel.
Vooral op zulke zonnige dagen zoals afgelopen weekend begint het te kriebelen: nog even en ik kan weer de tuin in!!
En omdat ik weet dat er nog van alles kan gebeuren wat betreft de winter heb ik dat lentegevoel toch maar een beetje in huis gehaald.
Hier word ik dus blij van:

                                                         

                                                         

                                                              

                                                   

                                                                                

                                
                                   

          
                                                               En buiten begint het ook te komen: de eerste crocus en sneeuwklokjes:

 

 

 

 

 

En hier werd ik ook blij van: op de fotoclub kreeg iedereen de opdracht om een foto met het onderwerp blauw te maken. Nou....blauw kunnen ze krijgen: met knikkers en kralen aan de gang gegaan en uiteindelijk kreeg ik de prijs: een fles Blue Curacau. ( weet alleen niet wat ik er mee moet, ja drinken natuurlijk maar met wat??)

 

 

 

Maar hier word ik dus niet blij van: de eitjeskrans die kapot was heb ik meegenomen naar de knutselavond om weer te maken. Bij het weggaan viel de fiets terwijl de krans al in de fietstas zat.

 Ik hoorde aan het geluid dat dit niet goed ging en bij thuiskomst vond ik dit:

 

Toch maar overnieuw beginnen? Ik heb er nog een paar want bij de A zijn ze uitverkocht! Balen....

 

 

 

                                                                         Ach....één troost: nu heb ik toch iets te vertellen.....

 

 

 

 

 

vanalleswatUIThuisentuin....

Mijn blog heet dus: vanalleswatinhuisentuin...... dat was jullie waarschijnlijk al opgevallen.
En ja, ik hoor jullie al denken.... daar klopt de laatste tijd toch helemaal niks meer van!
Die tuin.... tja, daar valt in de winter niet zoveel over te vertellen, maar dat huis.....?
Dat mens is alleen maar op stap: woont ze wel?
Ze kan het beter vanalleswatUIThuisentuin noemen.....
Ja hoor, ik weet het en daarom.....een post over het huis anders, gaan jullie straks nog klagen ook!
DUS.......hierbij:

Met kerst vorig jaar kreeg ik van mijn vroegere werkgever( omdat ik op maandag vrijwillig op school werk...jaja, ik kan het niet laten!) een VVV-bon en een saunabon van Thermen Bussloo.
Nu ben ik nooit zo blij met een VVV bon omdat je afhankelijk bent van de winkels waar je de bon in kunt leveren maar.....een gegeven paard mag je nooit in de bek kijken!
En....het was best een leuk bedrag: € 30...... wat wil je nog meer.
Dus op zoek naar iets leuks: maar de leuke winkeltjes stonden helaas niet op de lijst waar je de bon kon inleveren. Ik heb het nog wel geprobeerd en wat zaken gebeld maar helaas was het voor hen te duur om daar aan mee te doen. Ja dat is te begrijpen.
Wel bij de grote warenhuizen maar ik wilde iets dat ik anders niet zomaar zou kopen: iets leuks voor in huis!
En ja.....dan moet je niet bij het, bijna failliete, warenhuis, of de B. zijn.....tenminste niet voor dat wat ik voor ogen had.
Tot een vriendin zei dat je de bon soms ook kon inleveren bij de supermarkt. Huh??
Nooit van gehoord!
Maar ik kocht dus spruitjes, melk,brood, wc papier en meer van dat spul dat een mens doordeweeks nodig heeft. En dat met een VVVbon!! Wel een rare gewaarwording moet ik zeggen.
Zo kon ik het geld achter de hand houden en naar elke winkel toe die ik wel leuk vond, haha!!
Op naar de Potstal....daar zou ik vast wel kunnen slagen.
En daar hebben we een Gare de Corps gekocht.
WATTE??  Een Gare de Corps.....hoezo weet je niet wat dat is? Dat weet toch iedereen......
Gare is.....de metro in Parijs en Corps is een lichaam dus.....een metrolichaam/ een lichaamsstation??

Maar gelukkig....bij de Potstal wisten ze het ons te vertellen:  het is een hek voor het lichaam.
In Frankrijk heb je vaak openslaande ramen waar een hekje onderaan is aangebracht om er niet uit te kunnen vallen.
En we zochten al lang naar iets voor boven de bank.....
Zo ziet het er uit:

                                                                                Mooi roestig.....

Achteraf blijkt het een beetje kleiner dan we in gedachten hadden maar we zijn er toch wel blij mee!
En we hoefden maar een klein beetje bij te betalen, zo is het nog eens leuk winkelen....

Vandaag nog even een bosje wilgenkatjes gekocht, ik kocht ze nooit omdat ik ze wat stijf vind maar deze kon ik niet weerstaan: zo dik, en zo'n apart soort!

                                                               Mooi en zacht.....geen wonder dat ze katjes heten!
                                                                               Zo aaibaar.....eigenlijk meer poesjes, katjes klinkt zo "kattig".

                                                       En er vallen altijd een paar af maar dat is zonde om weg te gooien......

Zo....heb ik nu mijn blognaam weer eer aan gedaan? Allemaal tevreden?
Ik heb niet zoveel om te laten zien als sommige anderen: ik kan niet zoveel in ons huis veranderen vanwege de indeling. En verven van muren is niet zo mijn favoriete bezigheid. Ook is onze geldbuidel te klein om vaak iets nieuws te kopen.
Neemt niet weg dat ik enorm kan genieten van de mooie plaatjes die ik van anderen tegenkom: vroeger kocht ik nog wel eens een woonblad maar die koop ik niet meer dankzij de woonbloggers onder ons!
Bedankt.....voor het geld dat ik nu uitspaar kan ik vast wel weer eens iets leuks kopen!

PS De bon kan alleen ingeleverd worden bij een franchise-ondernemer van een supermarkt!
      En Ger (zie bovenaan) vertelde dat het ornament niet Gare de corps heet maar een Garde-corps!
      Op mijn bon stond het zoals ik heb beschreven maar wat maakt het uit: wij vinden het mooi!