kerstherinneringen

Afgelopen vrijdag had mijn dochter bedacht dat we als moeder en dochter maar eens aan ons kerstgevoel moesten gaan werken dus.....een uitje met z'n tweeën. Leuk!
Maar omdat ze 6 maanden zwanger is van de derde kan ze niet zo lang lopen dus naar een stad gaan was geen optie.
Zo'n 10 jaar geleden waren we een keer bij kasteel Middachten, dat was ons wel bevallen (haha) dus we bedachten dat we dat wel weer eens konden doen: kleinschalig en dus niet te veel lopen.
We hadden net 3 kamers met kerstversiering doorgelopen (gemaakt door de Violier in Veenendaal, prachtig!) toen mijn dochter niet goed werd.
Ze werd spierwit en viel toen flauw. We hebben haar naar een klein kamertje gebracht en op de grond gelegd.
Wat werd er goed voor ons gezorgd! De dokter werd direct gebeld, ze kreeg dekens over zich heen en mij werd koffie aangeboden. Wat lief van al die mensen die daar werkten, zo zorgzaam!
Na een poosje was ze weer aanspreekbaar en na een uurtje zijn we naar beneden begeleid waar we thee konden drinken: die kregen we nog aangeboden ook!
Later konden we toch nog even rondlopen in de bijgebouwen. Ze wilde toch iets kopen!
En dat viel tegen! De kraampjes die daar stonden was niet wat we er van hadden verwacht, we zijn dan ook snel weer naar de auto gegaan.
Onderweg bedachten we dat we toch maar even naar de Dickensmarkt in Bennekom konden gaan, ze voelde zich tenslotte weer goed.
Daar kregen we toch wat meer kerstgevoel: kochten wat mooie spulletjes van PTMD: afgeprijsd van 14.95 naar 1.50! Ja, dat zijn dan van die leuke aankopen en daar werden we weer blij van!
Wat muziek, verklede mensen en kaarslicht al niet kunnen doen!

 

De kerstboom staat! Dat heeft altijd veel voeten in aarde! Vorig jaar hebben we de lichtjes goed om een karton gedraaid (volgens ons) en elk jaar raakt het opnieuw helemaal  in de knoop!! Irritatie alom, dat begrijpen jullie wel!

WAT HEB IK HIER EEN HEKEL AAN!!

Dan ben ik echt de kerstgedachte even kwijt hoor. Maar dit jaar zijn ze, zonder al te veel geruzie, in de boom gekomen.

Pas de volgende dag zijn de ballen er in gehangen: dat moet met een kerstmuziekje op de achtergrond en met vrede op aarde tenslotte!

En wat branden ze mooi hè!

 

 

Als kind mocht ik elk jaar een kerstbal uitzoeken van mijn ouders.

De "bal: die helemaal rechts op deze collage hangt is de eerste bal die ik  uitgekozen heb. Ik vond het zo mooi! In die tijd waren er alleen maar gewone ballen te koop dus was dit echt bijzonder!

Iin het midden zit een schattig konijntje, echt iets voor een klein meisje hè.

Op de toeter mocht ik altijd 1x blazen en dat dan

 heel voorzichtig want het was van glas: stel je voor dat je er op zou bijten!

 

 

 

Mijn moeder heeft al jaren de eigengemaakte kerstversiering van mij bewaard. Ik zat toen nog op de kleuterschool! Ooit kreeg ik het van haar en bij mij staat ie ook nog steeds ergens in de kast. Inmiddels al bijna 60 jaar oud: een antiek stuk (net zoals ik haha!)

 

 

Daarom bewaar ik van mijn kinderen ook wat, niet alles hoor want dan is je zolder zo vol,

maar de dingen die wel speciaal zijn gooi ik niet weg.

Deze kreeg onze oudste van oma: ik vond het toen verschrikkelijk! Nu vind ik het wel weer leuk, je ziet ze nu nog maar dan in een heldere goudkleur. Deze is mooi dof.

De kleinkinderen vinden het nu ook weer prachtig: je moet heel stil zijn dan hoor je de belletjes.

 

Bijna 40 jaar geleden kocht ik deze kaarsen voor ons oudste kind: niet om aan te steken maar gewoon om naar te kijken.

De adventskalender is veel gebruikt: er zijn stukjes af maar wanneer ik er naar kijk zie ik mijn kinderen weer voor me die de hokjes open mogen maken. Dat ontroert  me telkens weer!

 

De oude kerstkaart is een kaart die ooit aan mijn grootouders is gestuurd: toen stuurde je geen kerstkaarten maar wenste je de ander alleen maar een gelukkig nieuw jaar toe. De kaart is bijna stuk maar ik vind het zó leuk dat ik het nog heb, ik ben er dus heel voorzichtig mee!

 

 

En dit laatste is een herinnering aan mijn moeder: voor ieder pasgeboren kleinkind borduurde ze een snoepzakje. Bij ons komt daar altijd "smarties" in. Tegenwoordig is het voor de kleinkinderen: alleen onze jongste zoon (boven de dertig) wil hem altijd voor zichzelf!!

Dat veranderd pas denk ik als hij zelf kinderen heeft, maar deze traditie wil hij nog volhouden.

Ja, we houden van tradities: het versieren van de kerstboom, het geven van een boek (met een gedicht voorin) aan kinderen en kleinkinderen, het naar de kerk gaan, kerstliederen op de cd horen en de gezamenlijke maaltijd met het lezen van het kerstverhaal.

Vooral het samen zijn met familie vind ik van grote waarde.

 

 

 Zo, nu heb ik jullie even wat van mijn kerstherinneringen laten zien. Ik blijf het ieder jaar weer leuk vinden om de dozen uit te pakken ook al is het geen verrassing meer wat er in zit. Je krijgt even een gevoel van vroeger terug.

Hebben jullie ook dingen bewaard of zijn jullie meer van die opruimers en hebben jullie elk jaar iets anders in de boom?

 

Ik wens jullie een fijne week toe en probeer, naast de drukte die dit alles met zich meebrengt, vooral ook te genieten!