Sinterklaas vroeger en .....nu.

Ik heb jarenlang oude kinderboeken gespaard. Één daarvan is een oud  sinterklaas boek uit eind jaren 1800.

Een prachtig oud boekje met een inhoud waar we ons nu gelukkig geen voorstelling van kunnen maken.
Hier werden onze voorouders uit voorgelezen! De arme kinderen.....
Lees maar eens een stukje van het verhaal, nu kunnen we er om lachen maar het zal je maar als klein kind voorgelezen zijn, geen wonder dat er zoveel kinderen bang waren!

 

 

 

 

Wat is het dan nu een heerlijke Sinterklaastijd met onze kleinkinderen: zelf spelen dat je als Sint in het grote boek schrijft, verkleden als piet, kloppen op de deur en spelen dat opa en oma pakjes krijgen.

 

 

 

 

Ook de schoenen moeten bij de open haard staan en eh.......met een zingende opa en oma erbij natuurlijk! En de dames pieten zijn niet snel tevreden hoor: minstens 3 liedjes ( en dat vind opa zo leuk!!) Maar je moet er wat voor over hebben om een cadeau te krijgen!!

 

 

Er wordt veel gespeeld met het oude poppenhuis die mijn vader ooit voor mij maakte. Het is nu het Sinterklaashuis vol met heel veel pieten en natuurlijk met de Sint en Amerigo.

Wat is het leuk om de fantasie van de kinderen te horen als ze er mee aan het spelen zijn, dat is echt genieten!

.

 Sint en Piet heb ik ooit voor school gemaakt maar nu mogen de kleindochters er mee spelen.

Dit heeft de man met de handige handjes ooit voor mij voor school gemaakt en ja....wanneer je stopt met werken neem je dat soort spullen natuurlijk weer mee naar huis. Het is een tafereel met een Sint die je met een stokje over de daken kunt laten gaan en 2 pieten die met een touwtje heen en weer kunnen. Het blijft leuk!

 

 

 En ja....nu staan de cadeau's klaar, de zak is gevuld, de surprises bijna klaar en de gedichten moeten vanavond nog "'even" want morgenavond heeft Sint pas tijd voor ons. Ja ook geen wonder..... zou die goede vriend wel komen nu het weer zo lelijk is??
Nee, bij ons wacht hij nog een dagje. Zou het dan beter toeven op de daken zijn? Ik betwijfel het!

 

Oh, wat ben ik mijn blogmaatjes toch dankbaar ( ja Monica, jij bent er mee begonnen!) Zelfs voor een surprise gebruik ik de muurvuller: wat is dat heerlijk snel droog.
Vroeger deed ik dat met kranten en lijm en dat duurde toch lang!!
Nu kun je veel later beginnen, haha, dat scheelt tijd. Bedankt hoor! (ik hoop trouwens dat mijn schoonzus dit niet leest.)
Even voor de duidelijkheid: ze beschuldigd de kinderen van stiekem snoepen want de zak pepernoten is weg: die vind ze in de zomer terug achter de wasmiddelendoos, zo goed had ze het verstopt! En nu was ze een dagje alleen thuis en wie eet de nieuwe zak leeg....? ja dus. Ze mag op straffe van afgehakte ledematen niet meer aan de zak komen! Jaja, wat een humor hè, maar soms moet je toch wat.

 

Alle mensen die vanavond pakjesavond vieren: geniet er van! Eet lekker pepernoten en speculaas, laat je heerlijk voor gek laten staan en houd een ander voor de gek, geniet van leuke gedichten en surprises en...... geniet vooral van het heerlijke avondje dat is gekomen.

Wij zijn bevoorrecht om dat samen met mijn familie te kunnen doen: een erfenis van onze ouders die er niet meer zijn maar we houden deze traditie in ere!