Een koud uitje.....

Ja hoor.....wij zijn weer zo dom om op een hele koude dag een uitje te plannen! Hoe stom kun je zijn!
Wat was het geval.....
Omdat we deze week 43 jaar ( huh.....al 43 jaar? zuchtte zij, waar blijft toch de tijd....) getrouwd waren zijn we dinsdag met de trein op stap gegaan.
In augustus waren bij de Etos treinkaartjes voor € 9.95 te koop en zo'n aanbieding laat je natuurlijk niet aan je neus voorbij gaan.
Ze bleken tot 1 november geldig dus haast was geboden....de afgelopen tijd hadden we het te druk om er iets mee te doen ( huh...hoezo druk, we werken toch niet meer?)
Maar nu was deze trouwdag natuurlijk een mooie gelegenheid!
Wij gaan er altijd van uit dat we met zo'n kaart het optimale eruit moeten halen dus.....Groningen, Maastricht, Den Helder of Vlissingen zijn dan eerste keus (haha) maar helaas.... deze kaart ging pas in vanaf 11 uur waardoor deze steden geen optie waren.
Vorig jaar was ik met een stel vriendinnen naar Dordrecht geweest en dat was goed bevallen dus.....Dordrecht werd het. Ik wilde daar ook nog naar het onderwijsmuseum, dus de dag kon bij voorbaat al niet meer stuk!

Met de trein reizen we niet zo vaak maar we wisten gelukkig wel dat we in en uit moesten checken, dat was alvast iets.
Maar eenmaal in de trein beland kwamen we tot de ontdekking dat we toch echt, heus waar , niet meer mee kunnen in deze tijd! Wij horen niet bij de oordopjesgeneratie!
Wij gingen op stap zonder onze oordopjes maar wel met een aaifoon en een mond om mee te kletsen dus....hoe modern wil je ons hebben!

We kwamen in een stilte-coupé terecht......wij schreeuwden er vrolijk op los ( onze generatie word nl een beetje doof zoals jullie weten ) maar niemand nam er aanstoot aan omdat ze ons toch niet konden horen. Dat is dan wel weer een voordeel...
In de eerste trein zaten we benedendeks waardoor we niet zo heel veel zagen behalve dit:

.....en helaas voor de man: het was geen zomer!


Anderhalf uur na vertrek kwamen we in Dordrecht aan.....een gezellige stad met een oud gedeelte en daar houden wij wel van. Eerst maar eens lekker gaan lunchen.

Mooie geveltjes her en der maar.......wat was het koud!!
We liepen te kleumen en te blauwbekken......een Siberische kou hing in de straten.
De leukste winkeltjes gingen speciaal voor ons pas op woensdag open, we konden dus alleen de etalages bekijken ( in die kou!) en de stad was lang niet zo leuk als ik dacht.
De vorige keer waren er overal volle terrasjes.....tja.
We vluchtten af en toe een " jeweetnooitofjeietsleuksvindwinkel" in.......

Maar nee, niks leuks te vinden.......alleen iets voor verzamelaars van vaasjes, oude kaarten of koperen potten.
Dan toch maar weer even ergens naar binnen voor koffie. Helaas moet je er toch ook weer een keer uit en dus besloten we om naar het museum te vertrekken. Die bleek nog wel een eind lopen te zijn en het was al wat laat in de middag....en nog steeds koud.
Ook wilden we nog uit eten maar dit trok ons niet zo:

Om nou tussen de bh's en onderbroeken te gaan zitten.......dat bevorderde onze eetlust toch echt niet!

De Siberische kou werd ons toen te veel....we besloten maar naar het station te gaan en met de trein richting Utrecht te vertrekken.
Dan konden we daar ergens gaan eten.....goed plan!
In Utrecht eerst maar eens geborreld ergens aan de gracht, het was lekker warm binnen en er heerste een gezellige sfeer.
Daarna gingen we op zoek naar een restaurantje.  Hebben jullie dat ook dat je niet als eerste in een restaurant wilt zitten? Maar ja .....één moet er toch de eerste zijn? Nou, wij niet dus.
Gelukkig is hier altijd wel wat te beleven, ook op een gewone dinsdagavond.
We kwamen in een soort van studenten-eettentje.....gezellig druk.....geroezemoes genoeg. Lekkere spare-ribs en saté gegeten en daarna zou voor mij het belangrijkste komen: het toetje! Daar kun je mij 's nachts voor wakker maken.
Ik bestelde ijs en toen het gebracht werd schoot echtgenoot enorm in de lach toen hij mijn gezicht zag: een schoteltje met een servetje en daarop een klein, kartonnen bakje Ben and Jerry's ijs!! Die hadden we al eens bij de postcodeloterij gewonnen en ik vind het niet eens lekker!
Toen onze achterbuurvrouw (die kreeft aan het eten was) haar tang langs mijn hoofd door de ruimte liet vliegen (haha) was de maat vol: dit was dus niet het leukste uitje dat we ooit hadden!
Maar gelachen hebben we in ieder geval wel....
De volgende ochtend zei manlief: ik dacht dat ik vannacht naast een zeehond lag te slapen en jullie begrijpen het al: verkoudheid houd je als herinnering aan zo'n uitje over!

Misschien helpt een ui naast het bed......