Vandaag niet vergeten.....complimentendag!

Wat.....? Complimentendag?? O jee, nooit van gehoord!
En het is vandaag nog wel een NATIONALE complimentendag.....
Ik heb iets gemist.......nooit geweten dat dit er was!
Wat nu: ben ik dus al jaren vergeten de mensen een complimentje te geven op 1 maart. Wat een misser! Hoe lang is dat al aan de gang?
En wat is dan de bedoeling? Moet ik tegen iedereen die ik op straat tegenkom zeggen: O mevrouw, wat zit uw haar goed of mijnheer wat fijn dat u uw vrouw helpt met boodschappen doen??
Of mag het allemaal wat dichterbij huis misschien: de buren, kinderen of manlief?
Ik heb toch werkelijk nooit stilgestaan bij het feit dat er een datum bestaat om dan op die dag complimentjes uit te delen!
Moet je ze dan allemaal opsparen van het afgelopen jaar en opschrijven in een schriftje om het vandaag tegen iedereen te zeggen? Zal wel een hele drukke dag worden!

Natuurlijk weet je dat het krijgen van een complimentje voor iedereen leuk is. Dat weten wij bloggers als geen ander toch? Wat is er leuker dan ,nadat je je post hebt gemaakt, kijken wat de anderen er van vinden. Dan lees je toch graag dat de foto's mooi zijn geworden, het verhaal leuk is of de verandering in je huis of tuin prachtig word gevonden!

In mijn "juffentijd" hadden we een "kind van de dag" die op die dag in het zonnetje stond: die mocht naast de juf zitten, vooraan in de rij, als eerste kiezen en nog veel meer bijzondere privileges.
Aan het einde van de dag kreeg het kind een zonnestraal mee naar huis waarop een complimentje stond aan zichzelf, een andere kleuter en de juf. Thuis mochten papa en mama er ook nog een complimentje op schrijven. Zo had de kleuter bij het afscheid van groep 2 een zon met heel veel "complimentenstralen".
Daar groeit een kind van! En zichzelf een compliment geven: daar hebben ze echt geen moeite mee hoor! Ze zeggen vaak dat ze iets héééél goed kunnen terwijl dat vaak helemaal niet zo is, maar dat was nooit een punt. Je mag best zeggen dat je héél hoog kunt springen of héél hard kunt rennen ook al kun je dat helemaal niet, geen kind zal je er voor op de vingers tikken! Geweldig toch.

Daar tegenover staat onze moeite om goed te kunnen reageren op een complimentje: niet gewoon dankjewel zeggen maar....ach, het was maar een goedkoop dingetje hoor! Zoiets....
En jezelf een compliment geven vinden we vaak helemaal moeilijk: het lijkt vaak zo opschepperig wanneer je zegt dat je ergens goed in bent!

Verkeerde complimenten bestaan ook, dit mopje stond bij een artikel over dit onderwerp:
Een vrouw kijkt in de spiegel en zegt: "ik word oud, wat ben ik gerimpeld, wat ben ik dik. Ik zie er niet uit:! Waarop de man zegt: "nou je gezichtsvermogen is anders nog uitstekend." Haha....

Het mooiste compliment wat wij ooit kregen was een jaar geleden toen onze jongste zoon zei: "mochten we ooit kinderen krijgen dan gaan we ze net zo opvoeden zoals jullie ons hebben opgevoed". Wat lief hè, daar krijg je toch tranen van in je ogen!
Mij kunnen mensen ook altijd blij maken met een compliment over de tuin......daar geniet ik enorm van!

En omdat je zo kunt groeien van een complimentje wil ik jullie, blogdames, ook allemaal één geven: jullie zijn betrokken, creatief, origineel, maken prachtige foto's en mooie teksten, geven elkaar altijd "positieve feedback", kortom.....jullie zijn een stel supervrouwen!
Dankjewel voor de reacties die ik vaak van jullie krijg!
Hierbij een symbolisch bloemetje voor jullie en niet omdat het toevallig vandaag 1 maart is hoor!