De "bruggemeisjes" naar Brugge.

Jullie zullen je vast afvragen: waar gaat dit over......wat zijn in vredesnaam "bruggemeisjes"?
Allereerst klopt het woord "meisjes "niet helemaal meer: wat begon als meisjes is inmiddels wel "dames op leeftijd" geworden!
Hoewel.....diep in ons hart voelen we ons nog wel meisjes....
We zijn een stel vriendinnen ( 7 in aantal ) die elkaar kennen via het werk. Allemaal , zoals dat vroeger heette, kleuterjuffen. En dat al meer dan 20 jaar!
En zoals iedereen weet zijn die ouderwetse kleuterjuffen ontzettende leuke, vrolijke, lieve vrouwen!!
Dus hebben wij dan ook een ontzettend leuk, vrolijk groepje om mee op stap te gaan.
Vanaf het begin heten we de "ouwe hap". Joost mag weten wie daar mee begon ( want toen waren we nog helemaal niet oud!) maar niemand van ons kent een Joost dus kunnen we het ook niet vragen.....intussen kent iedereen ons onder die naam.
En waarom "bruggemeisjes" ? De school, waar we allemaal werkten toen we elkaar ontmoeten en sommigen nog steeds werken, heet  "de Brugge". Vandaar dat ik deze naam nu even gebruik: want wij gingen een weekendje naar Brugge!

Eerst nog even koffie en dan op weg....tja,dan heb je natuurlijk altijd van die mutsen die bij de eerste rustpauze tot de ontdekking komen dat ze hun tas met inhoud (geld en mobieltje) zijn vergeten! Raden wie die muts was....
Maar.... het was eigenlijk de schuld van die andere meiden want die kletsten zoveel en dan kan ik me niet concentreren op het feit dat er nog van alles meegenomen moest worden en ik had ook al de tas met krentenbollen onder mijn hoede, dat was ook heel belangrijk en ik moest nog een goed plekje in de auto vinden en ruzie maken wie er in het midden moest en de weekendtas moest er nog in en mijn jas kon bijna niet meer ergens tussen gepropt worden en zij hielpen me helemaal niet onthouden dat ik nog een tas had en de man van de dame die reed had er al na 5 min. over gebeld en toen had ze d'r mobiel nog op de fluisterstand en.....dus: mijn schuld was het echt niet!

Maar dan gaan ze me wel uitlachen en dat is echt niet leuk! Dat zijn nou mensen uit het onderwijs: zeker nooit van een pestprotocol gehoord!
Gelukkig hebben ze voorgeschoten; zo lief zijn ze dan ook wel weer.

Eén van die vriendinnen heeft een dochter die in de binnenstad van Brugge woont: een hoekje om en je bent in het centrum.
Mooier kan toch niet!
En wanneer de dochter op vakantie zou gaan mocht moeders er met haar vriendinnen logeren!
Ja.....dat laten we ons geen twee keer zeggen natuurlijk: wij zijn van de partij hoor!
Twee van de groep konden helaas niet mee vandaar dat we ook wat rustiger en stiller waren dan anders.......

Diezelfde middag gingen we natuurlijk direct de stad in: wat is daar toch veel moois te zien! Vooral wanneer je omhoog kijkt ( wat niet aan te raden is i.v.m de hobbelige keitjes waar je op moet lopen)

                                      Jullie hadden zaterdag sneeuw.......wij hadden een prachtige blauwe lucht!

                                                 Ook was het windstil waardoor het water de huizen mooi kon weerspiegelen.....

En wat was er veel lekkers: bonbons....en eh bonbons.....en koekjes.....en wafels......en belgische patat......en heel veel cappucino en .....Brugse (?) donkerbruin bier......en kaasjes ....en mosselen....en eh.....nog veel meer wat lekker was!
En hebben we dat allemaal gegeten en gedronken? Nee, wat dacht je.... natuurlijk niet!
Wij zijn verstandige ouwe kleuterjuffen en denken aan onze lijn!!

Het water loopt je toch in de mond als je zoiets ziet!

En dan dat lopen op de belgische keitjes, trappen op klimmen, bruggetjes omhoog en weer naar beneden.....wat kan dat vermoeiend zijn!
Maar, zoals je ziet, kunnen die mooie benen en kuiten van ons toch nog heel wat hebben hoor!
Hier zijn we op weg naar het oudste café van Brugge: daar komen die benen wel tot rust.
Hoe ze er na al die drank aan toe zijn zien we dan wel weer........

                       En wat hebben we gelachen, gekletst, gegeten, gesnoept, gedronken en vooral genoten!
                       Nu maar op zoek naar andere familieleden die een huis op een mooi stekkie hebben:
                       dan gaan we met z'n zevenen en is het nog leuker!