Zomaar een weekend.

We hebben weer een week onze logeerhond: de hond van onze zoon en schoondochter.
Wat een schatje hè. Vangt erg graag kikkers en die zijn er bij ons tenslotte genoeg!
Hij ziet ze regelmatig tussen de bloemen, probeert ze dan te pakken te krijgen waarop de twee nepbaasjes dan om het hardst roepen: NEE, AF en UH UH!
Ja, dat had je gedacht, die denkt gewoon: dit zijn niet mijn echte baasjes dus ik luister gewoon niet!
Gelukkig heeft hij er nog niet één te pakken gekregen gezien mijn kikkerfobie. Ik moet er ook niet aan denken dat ie er één in de bek heeft: ik denk dat dit dan echt een taak voor de opperbaas wordt!
Ja.....en dan heeft ie weer eens pech: vast aan de lijn.....eigen schuld dikke bult!

Dat hij er is betekent veel wandelen natuurlijk! Heerlijk hoor, vooral de vorige week met dat mooie weer!
En.....wanneer wij wandelen neem ik natuurlijk de camera mee: je weet tenslotte nooit wat je tegenkomt!
En op dit moment is er in het bos veel te fotograferen natuurlijk: wat een mooie paddenstoelen zien we!
Vorige week donderdag zag ik een mooie: een soort van vuurwerkpaddenstoel.(Moet nog eens opzoeken hoe deze heet.)
Ik wilde weer eens macrofoto's oefenen en dan heb je een mooi onderwerp te pakken.
Ik lag op de grond, in allerlei rare standjes, om er een paar mooie plaatjes van te kunnen maken. Vermoeiend hoor en ik denk dat voorbijgangers even  keken en dachten wat doet dat mens daar raar!
Na zo'n pakweg 10 minuten op de grond (manlief was intussen al een eind verder doorgelopen) ging ik maar eens kijken of het iets werd!
En eh.....je zult het niet geloven...... had ik toch weer die kaart in de laptop laten zitten!
Hoe dom kan een mens zijn?? Ik ben dus die ezel die zich twee keer (maar misschien nog wel tig keer) aan die ene steen stoot! Ongelofelijk hè!
Dus.....vrijdag maar weer 't hondje uitgelaten, 100 keer gekeken of het kaartje echt wel in het apparaat zat en weer op zoektocht!
En wat was het lastig om dat kleine paddenstoeltje weer terug te vinden!! Ik was heel gezellig gezelschap voor man en hond: ik heb alleen maar naar de grond gekeken!
We hebben het dan ook niet terug gevonden, maar wel een andere: ook goed!
Dit was 'm, het is toch net vuurwerk!

En deze stonden er ook nog in de buurt.....kwam het toch nog goed wat betreft het oefenen!

Zaterdagmorgen nog even de tuin in en na de regen van die nacht zag dit er toch wel heel mooi uit! Alleen heeft dit bloemetje geen tijd meer om een aardbei te worden!

 

's Middags had ik een afspraak met 6 vriendinnen om een klompenpadwandeling te maken.
We zijn jarenlang collega's op school geweest en hebben nog steeds een leuke band met elkaar: heel bijzonder!
Van de zeven zijn er nog 3 die werken: de rest doet alleen maar leuke dingen, haha!
Het mooie van met elkaar wandelen is dat je met verschillende mensen loopt, het wisselt regelmatig van samenstelling, dat maakt het ook zo leuk!
Maar toen was er opeens een knal: ja hoor onweer! Het was al voorspeld maar zo snel.....?
Gelukkig konden we vlakbij ergens gaan schuilen want de regen kwam met bakken uit de lucht!
En dan zijn 7 vrouwen bij elkaar gewoon net een kippenhok: er werd wat gekakelt en gekwekt! Jullie kennen dat vast wel!
Toen de ergste regen voorbij was moesten we toch maar weer op weg: door de grote plassen met redelijk natte voeten op weg naar een borrel met hartige hapjes!
En gezellig dat het was!!

 












Zondag gingen we  nog even naar mijn broer en schoonzus in Doesburg en kijk eens wat mijn schone zus met gevaar voor eigen leven langs de slootkant voor mij geplukt heeft: ja, ja.....ik heb 'm!!

De gespreksgroep van  "de vrouw zonder berenklauw" is hierbij voor mij niet meer nodig.....diegenen die zich toch hebben opgegeven moeten nu maar aan zelfhulp gaan doen!
Dat enge ding op de vaas (ik zie het nu pas goed) is geen dikke spin hoor maar een geknakt takje!

En dan......hoera! Ik ontdekte, voor ik begon met deze post, dat ik al een jaar blog!!
Natuurlijk niks vergeleken met de 5 jaar van anderen maar toch......
En ik vind het nog steeds leuk om te doen. Bedankt voor jullie reacties altijd weer: ik geniet er van en hoop de 5 jaar ook nog eens te halen.....wie weet!